Zgodnie z art. 138 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sentencja wyroku powinna zawierać m. in. rozstrzygnięcie sądu, co w powiązaniu z unormowaniem zawartym w art. 134 § 1 p.p.s.a. oznacza, że musi to być rozstrzygnięcie zupełne, a więc takie, które obejmuje całość rozpoznanej przez sąd sprawy. Z tego względu, rozstrzygnięcie o niezgodności z prawem zawartego w zaskarżonej decyzji orzeczenia jedynie, co do terminu początkowego przyznanego stronie świadczenia, przy jednoczesnym braku wypowiedzi sądu, co do legalności pozostałej części tej decyzji jest naruszeniem przepisów postępowania sądowoadministracyjnego, które może mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski, Sędziowie NSA Joanna Runge - Lissowska, Jan Paweł Tarno - spr., Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 21 listopada 2006 r. sygn. akt II SA/Łd 593/06 w sprawie ze skargi T. i A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi; 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 21 listopada 2006 r., II SA/Łd 593/06 uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], znak: [...] w części dotyczącej określenia początkowej daty ustalenia świadczenia. W uzasadnieniu stwierdził, że kwestionowana decyzja zapadła z naruszeniem przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, co w myśl przywołanego wyżej przepisu art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. skutkować winno uchyleniem decyzji.
Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., utrzymało w mocy decyzję organu I instancji, przyznającą T. P. zasiłek pielęgnacyjny dla córki M. P. na okres od dnia 1 marca 2006 r. do 30 czerwca 2009 r. w wysokości 144 zł miesięcznie. Problematyka zasiłku pielęgnacyjnego została uregulowana w art. 16 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 228, poz. 2255 ze zm.). Z powyższego przepisu wynika, że warunkiem przyznania tego świadczenia jest posiadanie przez dziecko orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Przyznanie świadczenia nie jest uzależnione od dochodu.
W przedmiotowej sprawie kwestią sporną okazał się początkowy termin, od którego przyznane zostało świadczenie. Analizy wymagają więc przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych dotyczące postępowania w sprawach przyznawania i wypłacania świadczeń rodzinnych, a w szczególności art. 24 ust. 2, 3 i 3a. Zgodnie z art. 24 ust. 2 wskazanej ustawy, prawo do świadczeń rodzinnych ustala się, począwszy od miesiąca, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami, do końca okresu zasiłkowego. Na tle rozpoznawanej sprawy na uwagę zasługuje jednak unormowanie zawarte w art. 24 ust. 3 stanowiącego, że przypadku ustalania prawa do świadczeń rodzinnych uzależnionych od niepełnosprawności osoby, prawo do świadczeń rodzinnych ustala się na okres zasiłkowy, chyba że orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zostało wydane na czas określony; w tym przypadku prawo do świadczeń rodzinnych ustala się do ostatniego dnia miesiąca, w którym upływa termin ważności orzeczenia. Przepis ten określa więc okres, na jaki przyznaje się świadczenie rodzinne uzależnione od niepełnosprawności, a takim jest niewątpliwie zasiłek pielęgnacyjny. Z analizy wskazanego przepisu wynika, że jeżeli orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane na czas określony, to prawo do świadczeń rodzinnych ustala się do ostatniego dnia miesiąca, w którym upływa termin ważności orzeczenia. Taką też datę końcową organ prawidłowo w decyzji określił.