Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk, Sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.), Sędzia del. WSA Dorota Apostolidis, Protokolant starszy inspektor sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lipca 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 2185/14 w sprawie ze skargi I. Z. na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie niezdolności do służby w Policji oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 lipca 2015r., sygn. akt II SA/Wa 2185/14, po rozpoznaniu sprawy ze skargi I. Z. na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Sprawa Wewnętrznych z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie niezdolności do służby w Policji, w pkt 1. oddalił skargę w części dotyczącej orzeczenia o niezdolności do służby w Policji; w pkt 2. odrzucił skargę w pozostałym zakresie.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Wojewódzka Komisja Lekarska Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Białymstoku orzeczeniem nr [...] z dnia [...]sierpnia 2014 r., po dokonaniu badania lekarskiego I. Z. rozpoznała u wymienionej:
A.1. Zespół uzależnienia spowodowany nadużywaniem alkoholu § 73 p. 2 kat. D,
B.2. Dyskopatię L3-L4 z okresowym zespołem bólowo-korzeniowym § 63 p. 2 kat. C.
W rezultacie Komisja uznała, na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 9 lipca 1991 r. w sprawie właściwości i trybu postępowania komisji lekarskich podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych, że strona jest całkowicie niezdolna do służby w Policji. Komisja stwierdziła, że badana może wykonywać pracę zarobkową, przeciwskazane są prace z bronią palną. Zaliczyła funkcjonariusza do trzeciej grupy inwalidów i stwierdziła, że inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą. Komisja podała też, że inwalidztwo istnieje od 28 sierpnia 2014 r.
Uzasadniając orzeczenie Komisja stwierdziła, że nadużywanie alkoholu trwające od ok. 2 lat, potwierdzone pobytem szpitalnym w Oddziale Uzależnień oraz związane z dolegliwościami (ciągi alkoholowe 2-tygodniowe, objawy abstynencji, wymagające nadal systematycznego leczenia w poradni specjalistycznej) wyklucza całkowicie zdolność do służby w Policji, a tym samym daje podstawę do zaliczenia badanej do trzeciej grupy inwalidzkiej bez związku ze służbą na okres 3 lat.
Od powyższego orzeczenia strona złożyła odwołanie do Okręgowej Komisji Lekarskiej MSW w Warszawie, która orzeczeniem nr [...] z dnia [...] października 2014 r., po przeprowadzonym badaniu lekarskim, rozpoznała u niej:
A.1. Zespół uzależnienia spowodowany nadużywaniem alkoholu § 73p2r9D ,
B.2. Dyskopatię L3-L4 z okresowym zespołem bólowo-korzeniowym § 63p2r9C.
Komisja uznała, że strona jest całkowicie niezdolna do służby w Policji. Badając związek schorzeń ze służbą, potwierdziła jego istnienie w zakresie pkt 2 rozpoznania. Komisja zaliczyła badaną do trzeciej grupy inwalidów i orzekła, że inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą.
Uzasadniając orzeczenie Okręgowa Komisja Lekarska podała, że po zapoznaniu się z odwołaniem, dokumentacją orzeczniczo-lekarską oraz po badaniu własnym strony, stwierdziła, że schorzenie opisane w pkt 1 rozpoznania, potwierdzone kartą informacyjną z Wojewódzkiego Ośrodka Profilaktyki i Terapii Uzależnień w Ł., powoduje całkowitą niezdolność do służby - zgodnie z zał. Nr 1 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 9 lipca 1991 r. w sprawie właściwości i trybu postępowania komisji lekarskich podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 2 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 146, poz. 712), w którym w paragrafie 73, punkt 2 w rubryce 9 widnieje litera "D" oznaczająca całkowitą niezdolność do służby. Komisja stwierdziła też, że ocena stanu zdrowia dokonana przez WKL w Białymstoku nie zawiera w sobie błędów ani nie jest oceną dowolną. Została poparta kartą zdrowia z ośrodka referencyjnego i nie zawiera błędów pod względem formalnoprawnym.