Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie Sędzia NSA Marian Wolanin (spr.) Sędzia del. WSA Anna Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. z dnia 11 października 2018 r. sygn. akt II SA/Go 524/18 w sprawie ze skargi [...] na postanowienie [...] z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zaliczenia kosztów poniesionych za sporządzenie oceny operatu szacunkowego do kosztów postępowania: I. uchyla zaskarżony wyrok, II. stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia, III. zasądza od [...] na rzecz [...] kwotę 1667 (jeden tysiąc sześćset sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z 11 października 2018 r., sygn. akt II SA/Go 524/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. oddalił skargę [...] na postanowienie [...] z [...] kwietnia 2018 r., nr [...], w przedmiocie odmowy zaliczenia kosztów poniesionych za sporządzenie oceny operatu szacunkowego do kosztów postępowania.
W skardze kasacyjnej od powołanego wyroku pełnomocnik skarżącej zarzucił naruszenie:
- art. 145 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm.) - dalej ppsa, przez jego niezastosowanie mimo istnienia przyczyny określonej w art. 156 § 1 pkt 2 w zw. z art. 126 kpa do stwierdzenia nieważności postanowienia [...] z [...] kwietnia 2018 r., które zostało wydane bez podstawy prawnej,
- art. 151 ppsa przez jego błędne zastosowanie mimo istnienia przyczyny określonej w art. 156 § 1 pkt 2 w zw. z art. 126 kpa do stwierdzenia nieważności postanowienia [...] z [...] kwietnia 2018 r., które zostało wydane bez podstawy prawnej,
- przepisów postępowania, tj. art. 262 § 1 pkt 2 w zw. z art. 263 § 2 kpa, przez ich błędne zastosowanie i odmówienie przyznania stronie skarżącej zwrotu kosztów postępowania aktualizacyjnego, podczas gdy wskazane przepisy nie znajdują zastosowania w postępowaniu aktualizacyjnym opłaty za użytkowanie wieczyste, co doprowadziło do naruszenia przez Sąd art. 145 § 1 pkt 2 ppsa przez jego niezastosowanie i art. 151 ppsa przez jego zastosowanie, a w konsekwencji utrzymania w mocy postanowienia wydanego bez podstawy prawnej,
- art. 79 ust. 6 w zw. z art. 78 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2018 r., poz. 121), przez ich niezastosowanie i odmówienie przyznania stronie skarżącej zwrotu kosztów postępowania aktualizacyjnego, podczas gdy wskazany przepis jest jedyną podstawą do rozstrzygania o kosztach postępowania aktualizacyjnego, co doprowadziło do naruszenia przez Sąd art. 145 § 1 pkt 2 ppsa przez jego niezastosowanie i art. 151 ppsa przez jego zastosowanie, a w konsekwencji utrzymania mocy postanowienia wydanego bez podstawy prawnej.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej przedstawiono argumentację mającą przemawiać za uchyleniem zaskarżonego wyroku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna zasługuje na uwzględnienie, ale tylko w zakresie zarzutu naruszenia przez Sąd I instancji art. 151 ppsa i jego powiązania z art. 79 ust. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami i art. 145 § 1 pkt 2 ppsa w zakresie uznania przez Sąd dopuszczalności wydania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Zielonej Górze orzeczenia o kosztach postępowania aktualizacyjnego poza podstawą prawną określoną w powołanym art. 79 ust. 6.
Pozostałe zarzuty kasacyjne nie są zasadne. Sąd I instancji nie zastosował - powołanego w zarzucie skargi kasacyjnej - art. 145 § 1 pkt 2 ppsa, jako samodzielnie naruszonego, lecz wydał wyrok na podstawie art. 151 ppsa. Nie mógł więc naruszyć przepisu postępowania, którego nie stosował. Sąd I instancji nie naruszył również art. 79 ust. 6 w zw. z art. 78 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w zarzucanym zakresie odmowy przyznania skarżącemu zwrotu kosztów postępowania aktualizacyjnego, ponieważ przepis ten formułuje uprawnienie samorządowego kolegium odwoławczego, a nie sądu administracyjnego, który to sąd nie był uprawniony - wbrew treści zarzutu kasacyjnego - by orzekać o przyznaniu albo o odmowie przyznania stronie skarżącej zwrotu kosztów postępowania aktualizacyjnego. Z tych samych przyczyn Sąd I instancji nie naruszył także art. 262 § 1 pkt 2 w zw. z art. 263 § 2 kpa, a ponadto - wbrew twierdzeniom zawartym w skardze kasacyjnej - przepisy te znajdują zastosowanie do postępowania aktualizacyjnego z mocy art. 79 ust. 7 ustawy o gospodarce nieruchomościami.