Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.), Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz, Sędzia del. WSA Jerzy Bortkiewicz, Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Mazur, po rozpoznaniu w dniu 29 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Powiatu [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 2561/14 w sprawie ze skargi Powiatu [...] na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie reformy rolnej 1) oddala skargę kasacyjną; 2) oddala wniosek uczestniczki postępowania J.K. o zwrot kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 2561/14 oddalił skargę Powiatu [...] na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie reformy rolnej.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Pismem z dnia 13 grudnia 2002 r. J.K. wystąpiła o wydanie decyzji administracyjnej ustalającej, że zespół pałacowo-parkowy położony w miejscowości [...], gmina [...], województwo [...], stanowiący byłą własność A.K., aktualnie oznaczony jako działki ewidencyjne nr [...] o pow. 6,7440 ha i nr [...] o pow. 0,1191 ha, nie podpada pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13 ze zm., dalej w skrócie "dekret PKWN").
Wojewoda [...], po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, decyzją z dnia 27 grudnia 2005 r. nr [...] stwierdził, że nieruchomość oznaczona obecnie działkami o nr ewid. [...] o pow. 6,7440 ha i [...] o pow. 0,1191 ha, należąca przed przejęciem na rzecz Skarbu Państwa do A.K., stanowiąca zespół pałacowo-parkowy położony w [...], gm. [...], nie podpadała pod działanie przepisów art. 2 ust.1 lit. e dekretu PKWN.
Na skutek wniesienia od powyższej decyzji odwołania przez Agencję Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w [...] oraz Zarząd Powiatu w [...], sprawę rozpoznawał Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, który decyzją z dnia 2 lutego 2006 r. nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję w całości i umorzył postępowanie przed organem pierwszej instancji.
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi J.K., [...] do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 13 czerwca 2006 r., sygn. akt IV SA/Wa 574/06 uchylił zaskarżoną decyzję. Na skutek wniesienia od powyższego wyroku przez Agencję Nieruchomości Rolnych skargi kasacyjnej, sprawę rozpoznawał Naczelny Sąd Administracyjny, który wyrokiem z dnia 23 stycznia 2008 r., sygn. akt I OSK 1958/06 oddalił skargę kasacyjną.
Następnie Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, po ponownym rozpatrzeniu odwołania Agencji Nieruchomości Rolnych Oddział w [...] i Zarządu Powiatu w [...], decyzją z dnia 13 czerwca 2014 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu decyzji podał, że przedmiotem postępowania jest zespół pałacowo-parkowy położony w [...], stanowiący część majątku ziemskiego "[...]", będącego własnością A.K.. Podstawą wpisu Skarbu Państwa do księgi wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości było zaświadczenie Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego w [...] z dnia 23 sierpnia 1946 r. L.dz. [...]. Powierzchnia ogólna przejętej na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości ziemskiej wynosiła 1394,82 ha - zgodnie ze skróconym odpisem księgi wieczystej "[...] dobra rycerskie" z dnia 3 kwietnia 1991 r. Protokołem z dnia 4 kwietnia 1945 r. dokonano przejęcia 423,60 ha, w tym 340,45 ha użytków rolnych, 31,50 ha łąk, 15,38 ha pastwisk, 5,89 ha lasów, 11,5 ha ogrodów warzywnych, 5ha parku, 10,94 ha zabudowań i dróg oraz 2,44 ha nieużytków.