Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) sędzia NSA Wiesław Morys sędzia del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant starszy asystent sędziego Ewa Dubiel po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej U. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2015 r. sygn. akt VIII SA/Wa 1277/14 w sprawie ze skargi U. K. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przejęcia nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 27 maja 2015 r., sygn. akt VIII SA/Wa 1277/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę U. K. na decyzję Ministra Środowiska z [...] października 2014 r. nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przejęcia nieruchomości.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Decyzją z [...] listopada 1958 r. Dyrektor Warszawskiego Rejonu Lasów Państwowych w C., działając na podstawie art. 75 rozporządzenia z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym (Dz. U. z 1928 r. Nr 36, poz. 341 ze zm.) oraz 9 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego (Dz. U. z 1958 r. Nr 17, poz. 71, zwana dalej: "ustawą z 1958 r."), orzekł o przejęciu na własność Państwa bez odszkodowania nieruchomości leśnej położonej w ur. L., Nadleśnictwa G., powiat G., województwo warszawskie, o powierzchni 12,0179 ha, uregulowanej w księdze wieczystej pn. "D. L.", stanowiącej własność W. W., oznaczonej na planie i rejestrze pomiarowym sporządzonym przez mierniczego przysięgłego. Organ wskazał, że powyższa nieruchomość, łącznie z całością lasów wchodzących w skład byłego majątku L., w 1945 r. została przekazana Nadleśnictwu Państwowemu G. przez Powiatowy Urząd Ziemski w G. na podstawie przepisów dekretu z dnia 12 grudnia 1944 r. Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego o przejęciu niektórych lasów na własność Skarbu Państwa (Dz. U. z 1944 Nr 15, poz. 82, zwany dalej: "dekret PKWN") i znajduje się we władaniu przedsiębiorstwa lasów państwowych. Do dnia wejścia w życie ustawy z 1958 r. W. W. nie uzyskał zwrotu przedmiotowego lasu.
Decyzją z [...] lutego 1959 r. Dyrektor Zarządu Lasów Państwowych w S., po rozpatrzeniu odwołania W. W., orzekł o oddaleniu odwołania i zatwierdzeniu decyzji z [...] listopada 1958 r. Organ zauważył, że sporna nieruchomość leśna została błędnie przejęta na własność Państwa wraz z całością majątku L. o łącznej powierzchni 67,91 ha na podstawie dekretu PKWN. Jednak mając na uwadze, że nieruchomość ta do 5 kwietnia 1958 r. znajdowała się we władaniu państwowego gospodarstwa leśnego, podlega ona przejęciu na własność Państwa bez odszkodowania w trybie art. 9 ust. 1 i ust. 3 ustawy z 1958 r. W wyniku przeprowadzonego postępowania (dochodzenia) organ ustalił, że wskazana przez W. W. okoliczność opłacania gajowego Goca za dozór nad spornym lasem okazała się nieprawdziwa, natomiast przeprowadzone w 1948 r. pomiary lasu, dokonane bez zgody i wiedzy administracji lasów państwowych, nie pociągnęły za sobą żadnych skutków prawnych, nie naruszając w niczym władania państwowego gospodarstwa leśnego nad zajętą nieruchomością.
Wnioskiem z 25 czerwca 2011 r. A. A. złożyła do Ministra Środowiska wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Warszawskiego Rejonu Lasów Państwowych z [...] listopada 1958 r. oraz decyzji Dyrektora Zarządu Lasów Państwowych w S. z [...] lutego 1959 r. Wskazała, iż ww. rozstrzygnięcia zostały podjęte z rażącym naruszeniem prawa, w szczególności art. 1 ust. 1 i ust. 3b dekretu PKWN oraz art. 9 ustawy z 1958 r. Przejęcie przedmiotowej nieruchomości na własność Skarbu Państwa nie mogło mieć miejsca na podstawie obowiązującego wówczas prawa, bowiem na podstawie dekretu PKWN mogły być przejmowane wyłącznie lasy i grunty leśne o obszarze ponad 25 ha, stanowiące własność lub współwłasność osób fizycznych i prawnych. Przejęcie nie było możliwe także wobec gruntów podzielonych prawnie lub fizycznie przed dniem 1 września 1939 r. na parcele nie większe niż 25 ha. Ponadto nie zostało również spełnione wymaganie z art. 9 ust. 1 ustawy z 1958 r., gdyż były właściciel gospodarował na przedmiotowej działce, pomimo rzekomej nacjonalizacji w 1945 r.