Skarga kasacyjna na postanowienie Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Łodzi w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec Małgorzata Pocztarek (spr.) Protokolant Ewa Dubiel po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 3 listopada 2005 r. sygn. akt III SA/Łd 473/05 w sprawie ze skargi W. B. na postanowienie Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Łodzi z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. przyznaje od Skarbu Państwa adw. M. S. kwotę 219,60 zł (dwieście dziewiętnaście złotych sześćdziesiąt groszy) w tym 39,60 zł (trzydzieści dziewięć złotych sześćdziesiąt groszy) podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 3 listopada 2005 r., sygn. akt III SA/Łd 473/05 oddalił skargę W. B. wniesioną na postanowienie Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Łodzi z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia.

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że postanowieniem z dnia [...], nr [...] Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Łodzi utrzymał w mocy postanowienie Komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień w [...] z dnia [...] odmawiające wydania zaświadczenia stwierdzającego, że W. B. w czasie odbywania zasadniczej służby wojskowej był przymusowo zatrudniony w kopalni. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał art. 123 w zw. z art. 138 § 1 pkt 1, art. 144 i art. 219 K.p.a. oraz art. 14 ust. 3 pkt 1 i art. 45 ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP (Dz.U. z 2004 r., Nr 241, poz. 2416 ze zm.).

W. B. w dniu 13 maja 2005 r. złożył w Wojskowej Komendzie Uzupełnień w [...] wniosek o wydanie zaświadczenia, iż w okresie służby wojskowej przymusowo pracował w kopalni załączając zaświadczenie zwolnienia z pracy z dnia 8 listopada 1966 r. wydane przez Kopalnię [...]. Z zaświadczenia wynika, że W. B. pracował w tej kopalni od dnia 10 maja 1966 r. do dnia 8 listopada 1966 r. jako robotnik na powierzchni, a zwolnienie nastąpiło na jego żądanie.

W zaskarżonym postanowieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że z ewidencji wojskowej prowadzonej przez Komendanta Wojskowej Komendy Uzupełnień wynika jedynie, że W. B. w okresie od dnia 31 marca 1966 r. do dnia 30 listopada 1966 r. pełnił służbę wojskową. Wskazał, że zgodnie z art. 218 K.p.a. organ administracji publicznej obowiązany jest wydać zaświadczenie, gdy chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu.

Zasada ta doznaje wyjątku na podstawie § 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 grudnia 1994 r. w sprawie organów wojskowych właściwych do wydawania zaświadczeń żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych oraz trybu postępowania przed tymi organami (Dz.U. Nr 136, poz. 707) w zw. z art. 1 i art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych (Dz.U. z 2001 r., Nr 60, poz. 622 ze zm.) w stosunku do żołnierzy: 1) zastępczej służby wojskowej, którzy w latach 1949-1959 byli przymusowo zatrudniani w kopalniach węgla, kamieniołomach oraz w zakładach pozyskiwania i wzbogacania rud uranowych, 2) z poboru w 1949 r., którzy byli wcieleni do ponadkontyngentowych brygad "Służby Polsce" i przymusowo zatrudniani w kopalniach węgla i kamieniołomach, 3) przymusowo zatrudnianym w batalionach budowlanych w latach 1949-1959. Zgodnie z § 1 rozporządzenia, zaświadczenie potwierdzające rodzaj i okres wykonywania przymusowego zatrudnienia wydaje się na wniosek osoby ubiegającej się o to zaświadczenie. Wydaje się je na podstawie ewidencji wojskowej, a w razie jej braku na podstawie przedłożonych przez wnioskodawcę innych dowodów oraz przeprowadzonego w koniecznym zakresie postępowania wyjaśniającego.

Strona 1/4