Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego w przedmiocie zwrotu świadczenia mieszkaniowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędziowie: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz (spr.) Sędzia del. WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa Agencji Mienia Wojskowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lipca 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 2053/18 w sprawie ze skargi A.S. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] września 2018 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu świadczenia mieszkaniowego oddala skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6213 Inne  świadczenia finansowe związane z lokalem mieszkalnym
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Agencja Mienia Wojskowego
Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 lipca 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 2053/18, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A.S. uchylił zaskarżoną decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] września 2018 r., nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego [...] z dnia [...] sierpnia 2018 r., nr [...] (pkt 1) w przedmiocie świadczenia mieszkaniowego oraz umorzył postępowanie administracyjne (pkt 2).

W motywach rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji podał, że zgodnie z art. 48d ust. 11 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r., poz. 133 ze zm., dalej jako "ustawa o zakwaterowaniu") - w przypadku zakwaterowania żołnierza zawodowego na zasadach, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu, wysokość świadczenia mieszkaniowego ulega zmniejszeniu o uśrednione koszty utrzymania miejsca zakwaterowania, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zakwaterowanie.

Stosownie zaś do art. 7 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu, możliwość zakwaterowania we wspólnej kwaterze stałej przysługuje również żołnierzom zawodowym, na ich wniosek, za zgodą dowódcy jednostki wojskowej.

W sprawie jest bezsporne, że skarżącą, będącą żołnierzem zawodowym, skierowano na studia podyplomowe realizowane w Akademii [...] w terminie od 2 stycznia 2017 r. do 29 czerwca 2018 r. Nie jest też sporne, że skarżącą zakwaterowano we wspólnej kwaterze stałej na terenie Akademii [...]. Nie jest kwestionowany również okres tego zakwaterowania. Nie jest także kwestionowane, że skarżąca nie wnioskowała o zakwaterowanie we wspólnej kwaterze stałej. Z pkt 5 zaświadczenia Rektora - Komendanta [...] z dnia 9 stycznia 2017 r., będącego częścią złożonego przez skarżącą wniosku o wypłatę świadczenia mieszkaniowego wynika, że skarżąca nie korzysta z zakwaterowania na terenie jednostki wojskowej na zasadach przewidzianych w art. 7 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu.

Organy administracyjne obu instancji, pomimo stanu faktycznego wynikającego z akt administracyjnych, który nie budził wątpliwości i który znajdował odzwierciedlenie w zgromadzonym materiale dowodowym - przyjęły, że doszło do zakwaterowania skarżącej we wspólnej kwaterze stałej, na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu. Tym samym, w ocenie Sądu pierwszej instancji, należało uznać, że ocena organów administracyjnych w tym zakresie jest całkowicie dowolna i dokonana z naruszeniem art. 80 k.p.a. Stanowisko zarówno organu I instancji, jak i Prezesa AWM, przedstawione w wydanych w sprawie decyzjach nie uwzględniało bowiem znajdującego się w aktach administracyjnych zaświadczenia Rektora - Komendanta [...] z dnia 9 stycznia 2017 r., a pośrednio w decyzjach doszło do zakwestionowania faktu w nim potwierdzonego, mimo, że w toku całego postępowania administracyjnego organy administracyjne nie wykazały istnienia jakiegokolwiek dowodu wskazującego na odmienny stan faktyczny. Wbrew sugestii Prezesa AMW zawartej w odpowiedzi na skargę brzmienie art. 48d ust. 11 ustawy o zakwaterowaniu nie budzi wątpliwości interpretacyjnych. Ustawodawca jednoznacznie wskazał w tym przepisie, że wysokość świadczenia mieszkaniowego ulega zmniejszeniu w przypadku zakwaterowania żołnierza zawodowego na zasadach, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu. Tym samym wbrew twierdzeniom organów obu instancji podstawą zakwaterowania skarżącej nie był art. 7 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu, lecz art. 7 ust. 1 pkt 7 tej ustawy. Okoliczność ta ma potwierdzenie zarówno w zaświadczeniu z dnia 9 stycznia 2017 r., jak również w znajdujących się w aktach administracyjnym sprawy pismach: a) Szefa Zespołu Zabezpieczenia [...] z dnia 26 marca 2018 r. oraz b) Rektora Komendanta [...] z dnia 28 maja 2018 r. W obu tych pismach oświadczono, że żołnierzy zawodowych zakwaterowano we wspólnych kwaterach stałych w trybie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o zakwaterowaniu. Sąd nie zgodził się też, że pomniejszenie świadczenia mieszkaniowego o koszty zakwaterowania we wspólnej kwaterze stałej jest związane z samym faktem korzystania z tego zakwaterowania. Brzmienie art. 48d ust. 11 ustawy o zakwaterowaniu nie pozostawia wątpliwości, że chodzi wyłącznie o zakwaterowanie na zasadach określonych w art. 7 ust. 2 tej ustawy, a nie o każdy przypadek zakwaterowania żołnierza zawodowego we wspólnej kwaterze stałej.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6213 Inne  świadczenia finansowe związane z lokalem mieszkalnym
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Agencja Mienia Wojskowego