Skarga kasacyjna na decyzję Szefa Służby Celnej w przedmiocie zwolnienia ze służby
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia del. WSA Jerzy Bortkiewicz Protokolant st. asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 1971/14 w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6197 Służba Celna
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba celna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Szef Służby Celnej
Uzasadnienie strona 1/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 maja 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 1971/14, oddalił skargę S. S. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Dyrektor Izby Celnej w [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 105 pkt 9, art. 107 ust. 1 pkt 2 oraz art. 188 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1404 - dalej jako "ustawa o Służbie Celnej"), zwolnił S.S. ze służby w Izbie Celnej w [...] z upływem trzech miesięcy od dnia doręczenia decyzji. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził między innymi, że w okresie od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia wszczęcia postępowania, tj. do 23 kwietnia 2014 r. S.S. był nieobecny w służbie z powodu choroby łącznie przez 710 dni. Z zestawienia zwolnień lekarskich wynika, że okresy nieobecności funkcjonariusza w służbie z powodu jego choroby nie przekraczały 14 dni miesięcznie. W związku z tym S.S. w czasie swej absencji otrzymywał nie tylko 100% miesięcznego wynagrodzenia, ale także wszystkie świadczenia związane alokacją, to jest z tytułu przeniesienia funkcjonariusza celnego do pełnienia służby w innej miejscowości. Częste nieobecności celnika w służbie negatywnie wpływały na możliwość prawidłowego realizowania zadań powierzonych Służbie Celnej. Przedłużanie takiego stanu kolidowało z dobrem formacji i dobrem funkcjonariuszy, którzy oprócz swych obowiązków stale musieli wykonywać dodatkowe zadania za nieobecnego w służbie celnika.

Szef Służby Celnej decyzją z dnia [...] września 2014 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania S. S., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy podkreślił przy tym, że S.S. pełnił służbę w Oddziale Celnym Drogowym w [...]. Do jego obowiązków należało m.in. wykonywanie czynności związanych z nadawaniem towarom przeznaczenia celnego, sprawowanie dozoru i kontroli celnej towarów, środków przewozowych i osób przekraczających granicę Unii Europejskiej oraz kontrola przestrzegania wymogów, ograniczeń i zakazów dotyczących przywozu i wywozu towarów z obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej. Jeżeli od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia wszczęcia postępowania S.S. był nieobecny w służbie przez 710 dni, to tak liczne i stale powtarzające się absencje musiały negatywnie wpływać na funkcjonowanie Oddziału Celnego, w którym funkcjonariusz powinien pełnić służbę. Częste nieobecności w służbie nie gwarantują także należytego wykonywania przez S.S. obowiązków służbowych w przyszłości. W Oddziale Celnym Drogowym w [...] służbę na jednej zmianie zamiast 36 na ogół pełni jedynie 30 celników. Zadania nieobecnego celnika musiały być więc zlecane pozostałym funkcjonariuszom. Funkcjonariusze wskazanego Oddziału na dzień 31 marca 2014 r. mieli wypracowane ponad 6770 godzin przedłużonego czasu służby. W tej sytuacji organ I instancji miał podstawy do przyjęcia, że konieczne jest rozwiązanie ze S.S. stosunku służbowego z uwagi na dobro służby. Pojęcie "dobro służby" należy utożsamiać z konicznością zapewnienia sprawnej realizacji obowiązków powierzonych Służbie Celnej. Prawidłowe i terminowe wykonywanie zadań nałożonych na administrację celną, wymaga jak najefektywniejszego wykorzystania przydzielonych etatów. Zdaniem Szefa Służby Celnej organ I instancji w dostateczny sposób wykazał, że przyczyną zwolnienia S.S. ze służby nie był stan zdrowia ani przyczyny aktualnego stanu zdrowia funkcjonariusza, lecz konsekwencje licznych i powtarzających się absencji celnika w służbie. Rozwiązanie stosunku służbowego ze S.S. było niezbędne ze względu na dobro formacji. Decyzja organu I instancji została zatem wydana zgodnie z prawem. Nie zawiera ona bowiem dowolności i mieści się w granicach uznania administracyjnego.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6197 Służba Celna
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba celna
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Szef Służby Celnej