Skargi kasacyjne Ministra Infrastruktury i Budownictwa oraz M.W.2 i R.W. od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skarg M.W. i Z.W., G.W., W.W., M.W.2 i R.W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa nr DO-4-6613-73-MP/16 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędzia del. WSA Anna Wesołowska Protokolant: Sekretarz sądowy Dominik Kozarski po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Ministra Infrastruktury i Budownictwa oraz M.W.2 i R.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 3300/16 w sprawie ze skarg M.W. i Z.W., G.W., W.W., M.W.2 i R.W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 12 października 2016 r. nr DO-4-6613-73-MP/16 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargi; 2. oddala skargę kasacyjną M.W.2 i R.W.; 3. zasądza od M.W., G.W., E.W., R.W., M.W.2 solidarnie na rzecz Ministra Rozwoju i Technologii kwotę 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 26 kwietnia 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 3300/16 po rozpoznaniu sprawy ze skarg M.W., Z.W., G.W., W.W., M.W.2 i R.W. (dalej: skarżący) na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa (dalej: organ) z 12 października 2016 r. nr DO-4-6613-73-MP/16 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji, w punkcie pierwszym uchylił zaskarżoną decyzję; w punktach 2-5 zasądził od organu zwrot kosztów postępowania sądowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyżej wymienionym wyroku wskazał następujący stan faktyczny sprawy.

Postępowanie o stwierdzenie nieważności, wszczęte na wniosek M. i W.W., dotyczyło orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z 7 stycznia 1955 r. nr Sa.ll.56b/38/54 w części dotyczącej wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonej w P. przy ul. [..], oznaczonej jako parcela nr [..] o pow. 360 m2, karta [..], zapisanej w księdze wieczystej Sądu Powiatowego dla m. P. KW [..] (dawna KW [..]), stanowiącej własność tabularną S. i K. z d. R. małż. T.

Decyzją z 3 czerwca 2008 r. Minister Infrastruktury stwierdził wydanie z naruszeniem prawa tego orzeczenia - w części dotyczącej opisanej wyżej nieruchomości. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy decyzją z 5 maja 2009 r., nr BO4sk/787-WP-404/08.

Wyrokiem z 16 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1083/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpatrzeniu skarg M.W., W.W., Z.W., M.W.2 i Miasta P., uchylił obie wyżej wskazane decyzje. W uzasadnieniu wskazano, że w chwili wydania orzeczenia o wywłaszczeniu, właścicielem nieruchomości była J.W., która nabyła jej własność na podstawie aktu notarialnego z dnia 14 lutego 1953 r. Nr Rep.[..]. Organ wywłaszczeniowy wskazał natomiast jako właścicieli S. i K. małżonków T. Ujawnienie nowego stanu prawnego w księdze wieczystej nastąpiło jednak już po wydaniu kwestionowanego orzeczenia. W ocenie Sądu organ, stwierdziwszy wadę określoną w art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a., przedwcześnie uznał, iż w niniejszej sprawie spełniona została przesłanka negatywna określona w art. 156 § 2 k.p.a., tj. że od dnia doręczenia lub ogłoszenia stronom kwestionowanego orzeczenia wywłaszczeniowego upłynęło dziesięć lat. W ocenie Sądu z niekompletnych akt sprawy nie wynika, aby J.W. doręczono orzeczenie z dnia 7 stycznia 1955 r., jak również nie wynika, aby przedmiotowe orzeczenie zostało doręczone poprzednikom prawnym J.W. - małżeństwu T., którzy nie zostali wymienieni w rozdzielniku kwestionowanego orzeczenia. Ponadto, organ nie ocenił pozostałych przesłanek z art. 156 § 1 k.p.a.

Sąd wskazał, że przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ nadzoru powinien zebrać i przeanalizować całość dostępnych dokumentów i ewentualnie przeprowadzić inne dowody, które pozwolą na właściwą ocenę zasadności nie tylko złożonego wniosku o stwierdzenie nieważności, lecz pozwolą odpowiedzieć na pytanie czy kwestionowana decyzja wywłaszczeniowa jest dotknięta chociażby jedną z wad określonych w art. 156 § 1 k.p.a.

Strona 1/14