Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia NSA del. Janusz Furmanek Protokolant asystent sędziego Łukasz Mazur po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 330/12 w sprawie ze skargi J. A. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia przysługującego przez okres jednego roku z tytułu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 czerwca 2012r. sygn. akt II SA/Wa 330/12 oddalił skargę J.A. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia przysługującego przez okres jednego roku z tytułu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
J.A. pełnił zawodową służbę wojskową w okresie od dnia 1 marca 2003 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r., ostatnio na stanowisku sędziego Wojskowego Sądu Garnizonowego w [...]. Po zniesieniu tego Sądu na podstawie uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] został przeniesiony od dnia 2 lipca 2010 r. w stan spoczynku. Prezes Wojskowego Sądu Garnizonowego w [...] decyzją z dnia [...] września 2010 r. nr [...] ustalił J.A. prawo do uposażenia w stanie spoczynku, którego płatnikiem od dnia 1 października 2010 r. jest wojskowy organ emerytalny w [...]. Następnie Prezes Wojskowego Sądu Okręgowego w [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] ustalił J.A. nową wysokość uposażenia w stanie spoczynku od dnia 1 stycznia 2011 r. Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] wypowiedział wyżej wymienionemu stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej. W następstwie powyższego został on zwolniony z zawodowej służby wojskowej z dniem 31 sierpnia 2011 r., wskutek upływu terminu wypowiedzenia stosunku służbowego.
Wnioskiem z dnia 11 października 2011 r. J.A. wystąpił do Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w [...] o wypłatę, za okres od dnia 1 września 2011 r. do dnia 31 sierpnia 2012 r., jednorazowo z góry, świadczenia pieniężnego przewidzianego w art. 95 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t. j.: Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593 ze zm.) przysługującego żołnierzowi za okres jednego roku po zwolnieniu ze służby wojskowej.
Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w [...] decyzją z dnia [...] października 2011 r. nr [...] odmówił przyznania w/w świadczenia.
Na skutek wniesienia przez J.A. odwołania od powyższej decyzji, sprawę rozpoznawał Minister Obrony Narodowej, który decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...], działając na podstawie art. 127 § 2 oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej w skrócie K.p.a.), zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy. W uzasadnieniu decyzji podał, że wyżej wymieniony pełnił nieprzerwanie służbę wojskową przez 8 lat, 6 miesięcy i 1 dzień. Zgodnie z art. 96 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, prawo do żądanego świadczenia nabywa także żołnierz niespełniający wymogu posiadania 15 lat nieprzerwanej czynnej służby wojskowej, jeżeli zwolnienie ze służby wojskowej nastąpiło w wyniku wypowiedzenia stosunku służbowego przez właściwy organ wojskowy. Oznacza to, że co do zasady spełnił on warunki wymagane do uzyskania prawa do przedmiotowego świadczenia. Wskazał jednak, że ustawodawca wprowadził przepisy wyłączające wypłatę powyższej należności w przypadku zbiegu z prawem do innych świadczeń. Z art. 96 ust. 3 powołanej ustawy wynika, iż świadczenie, o którym mowa w art. 95 pkt 1, nie może być wypłacane razem ze świadczeniem emerytalnym lub rentowym, przy czym wybór świadczenia należy do osoby uprawnionej. Tymczasem J.A. domaga się wypłaty zarówno świadczenia, o którym mowa w art. 95 pkt 1 tej ustawy, jak i uposażenia sędziego w stanie spoczynku. Z literalnego brzmienia art. 96 ust.3 omawianej ustawy nie wynika, że pobieranie uposażenia sędziego w stanie spoczynku wyklucza możliwość wypłaty świadczenia przysługującego przez okres jednego roku po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej. Przy stosowaniu przepisów prawa administracyjnego nie należy ograniczać się jednak do wykładni językowej, lecz należy dążyć do rekonstrukcji celu, jaki zamierzał osiągnąć ustawodawca, wydając określony akt prawny.