Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bożena Popowska (spr.), Sędzia NSA Marek Stojanowski, Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk, Protokolant starszy inspektor sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku O. S.A. z siedzibą w W. o uzupełnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 kwietnia 2016 r. sygn. akt I OSK 2706/14 w sprawie ze skargi kasacyjnej O. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2014 r. sygn. akt II SAB/Wa 128/14 w sprawie ze skargi O. S.A. z siedzibą w W. na bezczynność Ministra Administracji i Cyfryzacji w przedmiocie dostępu do informacji publicznej uzupełnia wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 kwietnia 2016 r. sygn. akt I OSK 2706/14 w ten sposób, że w punkcie 1 po wyrazach "w tym zakresie" dodaje wyrazy: "w terminie 14 dni od daty otrzymania wyroku wraz z aktami administracyjnymi sprawy, a także stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa".
Wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2016 r., sygn. akt I OSK 2706/14 Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej O. S.A. z siedzibą w W., uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2014 r., sygn. akt II SAB/Wa 128/14 w części w jakiej oddalono skargę na bezczynność Ministra Administracji i Cyfryzacji w zakresie udostępnienia zanonimizowanej kopii ugody i zobowiązał organ do rozpoznania wniosku O. S.A. z siedzibą w W. z dnia 28 sierpnia 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej w tym zakresie. W pozostałym zakresie Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.
Pismem z dnia 15 czerwca 2016 r. O. S.A. z siedzibą w W. wystąpiła o uzupełnienie ww. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego poprzez:
1. orzeczenie w pkt 1 sentencji wyroku w jakim terminie zobowiązano organ do rozpoznania wniosku Spółki (art. 149 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej "P.p.s.a."/),
2. orzeczenia stwierdzenia, że organ dopuścił się bezczynności (zgodnie z art. 149 § 1 pkt 3 P.p.s.a.),
3. orzeczenie stwierdzenia, czy bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa (zgodnie z art. 149 § 1a P.p.s.a.).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 157 § 1 P.p.s.a., strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Z mocy art. 193 P.p.s.a. przepis ten ma zastosowanie w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Wnosząca o uzupełnienie wyroku O. S.A. zakreślony w powyższym przepisie termin zachowała, co dało Sądowi możliwość merytorycznej oceny zgłoszonego żądania.
Wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny, na mocy art. 188 P.p.s.a., rozpoznał merytorycznie skargę O. S.A. z siedzibą w W. we wskazanym w sentencji zakresie. Skarga została uwzględniona na podstawie art. 149 § 1 P.p.s.a. Z treści tego przepisu wynika, że Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie Sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
W wyroku z dnia 28 kwietnia 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny, mimo wyraźnego brzmienia przytoczonego powyżej przepisu, uwzględniając skargę na bezczynność i zobowiązując organ do rozpoznania wniosku Spółki o udostępnienie informacji publicznej, nie określił terminu, w którym czynność ta winna zostać dokonana. Nie orzekł również w zakresie stwierdzenia, czy bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.