Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Sikorska (spr.) Sędzia del. WSA Dorota Apostolidis Protokolant: asystent sędziego Dorota Korybut-Orłowska po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 maja 2015 r. sygn. akt II SAB/Wa 260/15 w sprawie ze skargi A.G. na bezczynność Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie wniosku z dnia 31 października 2014 r. o udostępnienie informacji publicznej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A.G. na rzecz Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 8 maja 2015 r., sygn. akt II SAB/Wa 260/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A.G. na bezczynność Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie wniosku z dnia 31 października 2014 r. o udostępnienie informacji publicznej.
Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wnioskiem z dnia 31 października 2014 r., skierowanym do Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad, A.G. zażądał udostępnienia w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej całości korespondencji Inżyniera Kontraktu kierowanej do GDDKiA w ramach realizacji kontraktu pn. "Zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych w zakresie Autostrady A2 od Strykowa do Konotopy na odcinku D", od km 431+500 do km 449+100", dotyczącej roszczenia Wykonawcy w sprawie zmiany prognozy ruchu i realizacji zwiększonej ilości ekranów akustycznych - roszczenie nr R1. A.G. wniósł zwłaszcza o przekazanie pism Inżyniera: z okresu pomiędzy majem a grudniem 2013 r., z okresu pomiędzy lipcem a październikiem 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że informacje należy przesłać bądź na adres mailowy, bądź listem poleconym na adres wskazany.
W odpowiedzi na powyższy wniosek organ, powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych, pismem z dnia 10 listopada 2014 r. poinformował wnioskodawcę, że żądane dokumenty nie stanowią informacji publicznej.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie A.G. wniósł o zobowiązanie organu do pozytywnego rozpoznania jego wniosku o udostępnienie informacji publicznej oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu skargi A.G. nie zgodził się z organem, że żądane informacje nie stanowią informacji publicznej.
Skarżący podkreślił, że żądana informacja dotyczy korespondencji, jest zmaterializowaną informacją i potwierdza sposób, w jaki inżynier kontraktu wywiązuje się ze swoich umownych zobowiązań.
W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał stanowisko wyrażone w odpowiedzi na wniosek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że skarga nie jest zasadna.
Sąd ten, przytaczając art. 3 ust. 1 pkt 2, art. 6 ust. 2 i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, podał, że udostępnienie informacji publicznej jest czynnością materialnotechniczną. Żaden przepis prawa nie nakłada na dysponenta takiej informacji obowiązku nadawania tej czynności szczególnej formy. Dostęp do informacji publicznej realizowany jest w pierwszej kolejności przez wgląd do dokumentów urzędowych (art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy). Oznacza to, że skarżący, zainteresowany uzyskaniem dostępu do wskazanej informacji swoje prawo do informacji publicznej może zrealizować, udając się do organu w celu zapoznania się z treścią tych dokumentów lub też może to nastąpić w inny wskazany przez skarżącego sposób, choćby poprzez wydanie kserokopii dokumentów. Ostatecznie to bowiem wnioskodawca określa formę, w jakiej organ ma mu udostępnić żądaną informację.