Skarga kasacyjna od wyroku WSA we Wrocławiu w sprawie ze skargi M. D. na niewykonanie wyroku WSA we Wrocławiu , sygn. akt III SA/Wr 178/11 przez Prezydenta Miasta Legnicy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Protokolant asystent sędziego Dorota Chromicka po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Legnicy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 sierpnia 2012 r., sygn. akt III SA/Wr 208/12 w sprawie ze skargi M. D. na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 października 2011 r., sygn. akt III SA/Wr 178/11 przez Prezydenta Miasta Legnicy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 8 sierpnia 2012r., sygn.akt III SA/Wr 208/12, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. D. na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 października 2011r., sygn.akt III SA/Wr 178/11 - w sprawie opłaty za wydanie karty pojazdu, wymierzył Prezydentowi Miasta Legnicy grzywnę w wysokości 5 000 zł oraz zasądził od organu na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Prawomocnym wyrokiem z dnia 26 października 2011r., sygn.akt III SA/Wr 178/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu stwierdził bezskuteczność czynności materialno-technicznej Prezydenta Legnicy z dnia [...] lutego 2011r. w przedmiocie odmowy zwrotu M. D. zawyżonej opłaty za wydanie karty pojazdu, uznając jej podjęcie bez podstawy prawnej. Po rozważaniach dotyczących możliwości i trybu dochodzenia takiej nadpłaty oraz przedstawieniu dotychczasowego orzecznictwa, Sąd wskazał, że "rzeczą organu administracji będzie ustalenie jakie koszty poniósł skarżący i jaka część winna mu zostać zwrócona".

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu M. D. - powołując się na art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012r., poz. 270, w dalszej części uzasadnienia powoływana jako: p.p.s.a.) - wniósł o wymierzenie Prezydentowi Legnicy grzywny za niewykonanie wyroku.

Skarżący odwołał się do art. 170 ust. 1 p.p.s.a, według którego prawomocne orzeczenie sądu wiąże zarówno strony, jak i sąd wydający orzeczenie. Również ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia (art. 153 p.p.s.a.). Jeżeli organ pozostaje w bezczynności po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona - po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy - może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny (art. 154 § 1 p.p.s.a.).

Zdaniem skarżącego, organ administracji - po wezwaniu go przez skarżącego do wykonania wyroku z dnia 26 października 2011r. - nie wykonał (do dnia wniesienia skargi) nałożonego nań wspomnianym wyrokiem obowiązku.

W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta Legnicy zauważył, że wyrok Sądu z dnia 26 października 2011r. nie może być wykonany, gdyż Sąd nie nakazał ani zwrotu określonej, czy wskazanej przez skarżącego kwoty, ani nie oznaczył terminu zwrotu, stwierdził natomiast, że "rzeczą organu administracji będzie ustalenie jakie koszty poniósł skarżący i jaka część winna mu zostać zwrócona".

Organ stwierdził, że nie jest w stanie - z powodu braku instrumentów prawnych - oszacować kosztów strony skarżącej ponoszonych na zakup kart pojazdów do rejestrowanych pojazdów, zwłaszcza wobec różnych rozstrzygnięć sądów cywilnych orzekających o zwrocie raz 425 zł, innym razem 500 zł za jedną kartę, a nawet odrzucających pozwy. Organ może dokonać zwrotu kwoty wynikającej wprost z obowiązujących przepisów prawa lub z prawomocnego orzeczenia sądu. Wobec braku jasnych zasad wskazujących sposób wyliczenia żądania skarżącego, wezwanie do wykonania wyroku nie jest możliwe do zrealizowania przez organ. Ponadto art. 154 § 1 p.p.s.a. daje stronie prawo do złożenia skargi w razie bezczynności lub przewlekłego postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności, gdy tymczasem w rozpoznawanym przypadku Sąd stwierdził bezskuteczność czynności materialno-technicznej organu. Organ zwrócił uwagę na fakt, że skarżący nie wskazał w wezwaniu terminu, do którego organ byłby zobowiązany wykonać czynność wskazaną przez wzywającego.

Strona 1/7