Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie sędzia NSA Elżbieta Kremer del. WSA Dariusz Chaciński (spr.) Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kudrzycka po rozpoznaniu w dniu 12 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 maja 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 374/15 w sprawie ze skargi K. G. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie udostępnienia nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z 19 maja 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 374/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. G. na decyzję Wojewody M. z [...] września 2014 r., nr [...], w przedmiocie udostępnienia nieruchomości.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujący stan sprawy.
P. Operator S.A. z siedzibą w K. wystąpiła o zobowiązanie właściciela działki o nr ew. [...] położonej we wsi W., gmina L, KW [...], do udostępnienia tej działki w celu wykonania remontu dwutorowej linii elektroenergetycznej 220 kV relacji K. - P., K. - M., polegającego na wymianie wypracowanych przewodów fazowych (roboczych), naprawie i zabezpieczeniu fundamentów stanowisk słupów oraz naprawie i zabezpieczeniu antykorozyjnym konstrukcji stalowej słupów.
Właścicielka działki o nr ew. [...], K. G., nie wyraziła zgody na udostępnienie tej działki, dlatego wnioskodawca stwierdził, że rokowania w sprawie zostały przerwane.
Starosta P. decyzją z [...] marca 2013 r. zobowiązał K. G. do udostępnienia części działki o nr ew. [...] w celu wykonania remontu wnioskowanego przez P. S.A. z siedzibą w K. w okresie od dnia doręczenia decyzji do dnia 30 czerwca 2013 r. Organ stwierdził konieczność wykonania remontu dwutorowej linii elektroenergetycznej, która została wybudowana w latach 1943-1977. Celem planowanych robót było odtworzenie stanu pierwotnego obiektu budowlanego, co umożliwi jego dalszą eksploatację. Dzięki zastosowaniu nowych materiałów i technologii istotnie zmniejszy się natężenie pola elektroenergetycznego i magnetycznego oraz hałasu w sąsiedztwie linii, a także pośrednio zmniejszy emisję dwutlenku węgla wytwórców energii elektrycznej dzięki mniejszym stratom w wyremontowanej linii. Organ zauważył, że przedstawiony przez wnioskodawcę wykaz prac mieści się w pojęciu remontu, którego nie zalicza się do kategorii prac mogących zawsze lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko i dlatego nie było wymagane uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia. Starosta nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności, wskazując, że ze względu na stan techniczny linii oraz zaplanowane w ramach Krajowego Systemu Elektroenergetycznego włączenie tej linii, konieczne jest wykonanie prac w ściśle określonym terminie. Zwłoka w udostępnieniu nieruchomości zagrażałaby dobrom chronionym w art. 108 § 1 k.p.a.
Wojewoda M. decyzją z [...] lipca 2013 r. uchylił decyzję z [...] marca 2013 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 14 maja 2014 r., I SA/Wa 2131/13, uchylił decyzję Wojewody M. z [...] lipca 2013 r. Sąd zauważył, że organ odwoławczy niezasadnie zastosował art. 138 § 2 k.p.a., ponieważ podzielił merytoryczne argumenty rozstrzygnięcia Starosty, nie przedstawił odmiennej w stosunku do organu I instancji oceny zgromadzonego materiału dowodowego, nie wykazał, jaki konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie i jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy. Sąd zobowiązał organ odwoławczy do ewentualnego uzupełnienia materiału dowodowego, jeżeli uznałby to za konieczne, a następnie winien go ocenić i przedstawić motywy rozstrzygnięcia stosownie do art. 107 § 3 k.p.a.