Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska (spr.) sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska Protokolant starszy inspektor sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 maja 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 1998/14 w sprawie ze skargi P. S. na postanowienie Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 5 maja 2015 r. o sygn. akt II SA/Wa 1998/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi P. S. na postanowienie Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie, uchylił zaskarżone postanowienie, stwierdził, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości i zasądził od Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych na rzecz P. S. kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wyrok ten zapadł na tle następującego stanu faktycznego i prawnego sprawy.
W dniu 12 listopada 2013 r. P. S. wniósł do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (dalej również jako GIODO) skargę na niezrealizowanie wobec niego obowiązku informacyjnego wynikającego z art. 33 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (t.j.: Dz. U. z 2014 r., poz. 1182, obecnie Dz. U. z 2016 r., poz. 922 - dalej jako ustawa o ochronie danych osobowych) przez podmiot Praktyka Lekarzy Rodzinnych "O." Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej z siedzibą w Warszawie.
Pismem z dnia 6 lutego 2014 r. GIODO, działając na podstawie art. 261 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267, obecnie Dz. U. z 2016, poz. 33 ze zm. - dalej jako kpa), poinformował skarżącego, że stosownie do przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 1282 ze zm., obecnie Dz. U. z 2016 r., poz. 1827) dokonanie przez organ czynności urzędowej podlega opłacie skarbowej. Jednocześnie skarżący został wezwany do uiszczenia należnej opłaty skarbowej oraz do przedłożenia dowodu dokonania wpłaty w terminie 7 dni od dnia doręczenia tego pisma z pouczeniem, że w przypadku niedokonania powyższego w wyznaczonym terminie podanie zostanie mu zwrócone zgodnie z art. 261 § 2 kpa. Wymienione pismo zostało prawidłowo doręczone w dniu 13 lutego 2014 r., co potwierdza zwrotne potwierdzenie odbioru znajdujące się w aktach sprawy. Termin do dokonania czynności określonej w wezwaniu upłynął w dniu 20 lutego 2014 r. Skarżący nie przedstawił w wyznaczonym terminie dowodu uiszczenia należnej opłaty skarbowej.
Wobec nieuiszczenia przez P. S. w wyznaczonym terminie należności tytułem opłaty skarbowej GIODO w dniu [...] sierpnia 2014 r. wydał postanowienie zwracające skargę z dnia 12 listopada 2013 r. Zawierało ono prawidłowe pouczenie, że na podstawie art. 261 § 3 w zw. z art. 141 § 2 kpa, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia, strona może złożyć na nie zażalenie do GIODO. Postanowienie to zostało prawidłowo doręczone w dniu 25 sierpnia 2014 r., o czym świadczy potwierdzenie odbioru przesyłki poleconej znajdujące się w aktach sprawy.
Skarżący nie złożył zażalenia we wskazanym w wezwaniu terminie, który upłynął dnia 1 września 2014 r. Następnie w dniu 2 września 2014 r. do Biura GIODO wpłynęło złożone osobiście przez skarżącego zażalenie, w którym zawarł on następujące stwierdzenie: "Nadmieniam, że usiłowałem przekazać w dniu 2014-09-01 niniejszy dokument za pośrednictwem ePUAP-u, ale pojawił się "błąd zewnętrznego wysyłania" o czym poinformowałem Ministra Administracji i Cyfryzacji"). Biorąc pod uwagę datę otrzymania przez skarżącego wskazanego postanowienia, tj. 25 sierpnia 2014 r. oraz datę złożenia zażalenia, tj. 2 września 2014 r., organ stwierdził, że skarżący nie zachował wskazanego siedmiodniowego terminu do wniesienia zażalenia, który upłynął w dniu 1 września 2014 r. i postanowieniem z dnia [...] września 2014 r. stwierdził uchybienie terminu do wniesienia zażalenia. W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia GIODO odniósł się do zarzutu podniesionego w zażaleniu, iż dowód uiszczenia opłaty skarbowej skarżący przekazał w dniu 20 lutego 2014 r., na co uzyskał pokwitowanie. Organ wskazał, że do Biura GIODO nie wpłynął żaden dowód dokonania opłaty świadczący o uiszczeniu jej do sprawy znak: [...]. Podkreślił również, że w piśmie z dnia 6 lutego 2014 r., wzywającym skarżącego do uiszczenia należnej opłaty skarbowej oraz do przedłożenia dowodu jej dokonania, podano sygnaturę akt sprawy, którą należało powoływać w ewentualnej korespondencji przesyłanej w sprawie. Ponadto wskazane pismo zawierało prawidłowe pouczenie, że w przypadku niedokonania powyższego w wyznaczonym terminie podanie zostanie skarżącemu zwrócone stosownie do treści art. 261 § 2 kpa.