Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska, Sędzia del. WSA Marian Wolanin, Protokolant starszy inspektor sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R.H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 2556/12 w sprawie ze skargi R.H. na decyzję Ministra Transportu Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2556/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. H. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r. nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...].
Wyrok powyższy zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Nieruchomość położona w Krakowie, obręb 33 Krowodrza, oznaczona jako działka nr [...], o pow. 0,0145 ha, decyzją Wojewody Małopolskiego z dnia [...] września 2011 r., Nr [...], została przeznaczona pod rozbudowę ulicy J. i dróg zbiorczych, budowę estakady w ciągu ulicy J., rozbudowę, przebudowę oraz budowę infrastruktury technicznej, budowę ekranów akustycznych. Wojewoda Małopolski, decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r., orzekł o ustaleniu odszkodowania w wysokości 66.525,00 zł na rzecz R. H. za przejęcie z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa wyżej opisanej nieruchomości oraz zobowiązał Prezydenta Miasta Krakowa do wypłaty ustalonego odszkodowania w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła R. H., zarzucając, iż wartość przedmiotowej nieruchomości została zaniżona. Skarżąca zanegowała prawidłowość sporządzonego w sprawie operatu szacunkowego, zarzuciła organowi także nieuwzględnienie w wycenie załączonych przez nią dokumentów, dotyczących transakcji nieruchomościami podobnymi, a także umowy przedwstępnej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, decyzją z dnia [...] października 2012 r., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji Minister dokonał szczegółowej oceny operatu szacunkowego, uznając, iż został on sporządzony w sposób uwzględniający z § 36 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz.U. Nr 207, poz. 2109 ze zm.), stwierdził, że biegła określiła wartość przedmiotowej nieruchomości przyjmując do porównań transakcje gruntami o przeznaczeniu usługowym, ponadto nieruchomości porównawcze spełniają wszelkie kryteria podobieństwa, o których mowa w art. 4 pkt 16 ustawy o gospodarce nieruchomościami, tym samym brak jest podstaw do podważenia ustaleń biegłej w zakresie oszacowanej wartości gruntu. Zdaniem organu, operat został sporządzony prawidłowo. Organ podkreślił, iż dobór cech rynkowych wpływających na wartość nieruchomości należy do warsztatu rzeczoznawcy majątkowego, a czynności, których dokonuje rzeczoznawca majątkowy wymagają wiedzy specjalistycznej, której organ administracji publicznej nie może podważać. W odniesieniu do twierdzeń strony, że nieruchomości podobne do nieruchomości wycenianej zostały oszacowane w innej wysokości i przy uwzględnieniu innych cech rynkowych organ wyjaśnił, że operat szacunkowy jest dowodem sporządzonym dla indywidualnego określenia wartości nieruchomości w konkretnej sprawie odszkodowawczej, to zaś pozwala stwierdzić, że każdy z operatów szacunkowych zawiera elementy indywidualne, pozycja rzeczoznawcy majątkowego zbliżona jest do osoby zaufania publicznego i biegły ostatecznie wskazuje cechy szacowanej nieruchomości oraz ustala ich wpływ na wartość.