Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia del. WSA Rafał Wolnik Protokolant sekretarz sądowy Justyna Stępień po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 maja 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 2232/14 w sprawie ze skargi K. M. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia mieszkaniowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od K. M. na rzecz Prezesa Agencji Mienia Wojskowego kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 12 maja 2015 r., sygn. akt II SA/Wa 2232/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. M. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 16 kwietnia 2014 r. nr [...], w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia mieszkaniowego.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Wnioskiem z dnia 19 listopada 2013 r. K. M. zwrócił się o wypłatę świadczenia mieszkaniowego.
Decyzją z [...] lutego 2014 r., wydaną na podstawie art. 13 ust. 6 w związku z art. 48 d ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367 ze zm.), Dyrektor Oddziału Regionalnego WAM w Warszawie odmówił wypłaty żądanego świadczenia.
W odwołaniu od powyższej decyzji K. M. podniósł, że w uzasadnieniu decyzji brak jest konkretnych podstaw prawnych stanowiących jednoznacznie o braku możliwości wypłaty świadczenia mieszkaniowego.
Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzją z [...] kwietnia 2014 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 13 ust. 7, art. 21 ust. 1 i 2 i art. 48 d ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Organ ustalił, że w okresie oznaczonym w decyzji skarżący pełnił służbę w HQ AC w Ramstein. Organ powołał też przepisy ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, oraz rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z 9 czerwca 2010 r. w sprawie wypłaty świadczenia mieszkaniowego wskazując, że regulują one kwestie zakwaterowania żołnierza tylko na terenie kraju. Z tego faktu organ wywiódł konkluzję, że wypłata żądanego świadczenia może nastąpić tylko żołnierzowi, który w danym garnizonie na terenie RP zajmuje określone stanowisko służbowe. Nadto, zestawiając ze sobą przepis art. 24 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych z § 29 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 września 2010 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju, nieuzasadnione byłoby korzystanie przez jednego żołnierza z dwóch form zakwaterowania, tj. nieodpłatnego zakwaterowania w lokalu mieszkalnym w państwie pełnienia służby i świadczenia mieszkaniowego.
W skardze na powyższą decyzję K. M. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu pierwszej instancji. Zarzucił naruszenie:
1. prawa materialnego tj. przepisu § 29 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 2010 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2010 r. Nr 184, poz. 1237) polegające na jego niezastosowaniu co w konsekwencji doprowadziło do wydania odmownej decyzji w przedmiocie wypłaty świadczenia mieszkaniowego podczas gdy wskazana regulacja umożliwia skarżącemu zachowanie uprawnień i świadczeń przysługujących mu z tytułu pełnienia służby wojskowej w kraju;
2. prawa materialnego tj. art. 21 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367) polegające na jego niezastosowaniu poprzez odmowę przyznania świadczenia mieszkaniowego podczas gdy jest ono należne skarżącemu z mocy prawa;