Skarga kasacyjna na decyzję SKO w Ł. w przedmiocie wygaśnięcia decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Wiśniewska (spr.) sędzia NSA Wojciech Mazur sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Kamińska po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Łd 441/12 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz M. S. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6322 Usługi opiekuńcze, w tym skierowanie do domu pomocy społecznej
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Łd 441/12, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej, w punkcie 1. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] grudnia 2011 r., nr [...]; w punkcie 2. zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz skarżącej kwotę 300 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania; w punkcie 3. stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się tego wyroku.

W uzasadnieniu powyższego wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną:

Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r., działając na podstawie art. 162 § 1 pkt 1 i § 3 K.p.a. w zw. z art. 152 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm., dalej: u.p.s.), stwierdził wygaśnięcie z dniem 1 października 2010 r. decyzji własnej o skierowaniu M. S. do Domu Pomocy Społecznej dla dzieci i młodzieży przy ul. K. [...] m [...] w Ł.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji stwierdził, że decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. skierowano M. S. do Domu Pomocy Społecznej prowadzonego przez Towarzystwo [...] "Dom [...]" realizującego zadania z zakresu pomocy społecznej na podstawie umowy z dnia [...] stycznia 2009 r. Z uwagi na nienależyte wykonywanie przez Towarzystwo powyższej umowy, została ona rozwiązana ze skutkiem na dzień 30 września 2010 r. W związku z tym od dnia 1 października 2010 r. Towarzystwo [...] "Dom [...]" prowadzi prywatny, tj. prowadzony nie na zlecenie Miasta [...] dom pomocy społecznej na podstawie zezwolenia warunkowego Wojewody [...].

W ocenie organu pierwszej instancji, z uwagi na rozwiązanie umowy na prowadzenie DPS przez Towarzystwo odpadła postawa prawna dająca możliwość realizacji decyzji z dnia [...] grudnia 2008 r. Wobec istotnych zastrzeżeń co do funkcjonowania domu pomocy społecznej organ uznał, że nie ma możliwości nawiązania nowego stosunku prawnego, co wyczerpuje niewątpliwie przesłankę bezprzedmiotowości decyzji. Podkreślił także, że decyzja stwierdzająca wygaśnięcie decyzji administracyjnej jako bezprzedmiotowej wywołuje skutki prawne ex tunc, tzn. od dnia, w którym powstały przesłanki wygaśnięcia decyzji, czyli od dnia, w którym decyzja stała się bezprzedmiotowa, czyli od dnia 1 października 2010 r. W ocenie organu, niemożliwe było również skierowanie i ponoszenie odpłatności za pobyt podopiecznej w placówce na podstawie art. 65 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, gdyż wymagałoby to zawarcia nowej umowy, co w obliczu stwierdzonych nieprawidłowości i zaistniałych okolicznościach nie mogło być akceptowane. Organ powołał się na fakt, że wyrokiem z dnia 8 lipca 2011r., sygn. akt I SA/Wa 2371/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2010 r. oraz utrzymującą ją w mocy decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej, cofającą Towarzystwu zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej. Jednakże, w ocenie organu, fakt, że obecnie w obrocie prawnym nie funkcjonuje ostateczna decyzja cofająca zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej, nie stanowi przeszkody do stwierdzenia bezprzedmiotowości decyzji o skierowaniu do DPS.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6322 Usługi opiekuńcze, w tym skierowanie do domu pomocy społecznej
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze