Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Iwona Kosińska Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Mazur po rozpoznaniu w dniu 4 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 maja 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 1841/13 w sprawie ze skargi A.K. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia mieszkaniowego uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w S. z dnia [...] maja 2013 r. Nr [...]
Wyrokiem z dnia 26 maja 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 1841/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A.K. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia mieszkaniowego.
W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że w dniu 30 sierpnia 2010 r. A.K. złożył wniosek o wypłatę świadczenia mieszkaniowego. Z treści wniosku wynikało, że wymieniony jest żołnierzem służby stałej. Pismem z dnia 19 października 2010 r. Dyrektor Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w S. powiadomił wnioskodawcę o umieszczeniu go na wykazie żołnierzy do wypłaty świadczenia mieszkaniowego - od miesiąca września 2010 r. Następnie pismem z dnia 1 października 2012 r. organ powiadomił wnioskodawcę, iż nastąpiło nadpłacenie świadczenia mieszkaniowego na jego rzecz w okresie od 1 lipca 2010 r. do 31 sierpnia 2012 r., bowiem wnioskodawca w dniu 7 lutego 1994 r. nabył od gminy Ł. lokal mieszkalny z bonifikatą, co - stosownie do art. 21 ust. 6 pkt 3 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP (Dz.U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367 ze zm., dalej ustawa o zakwaterowaniu) - stanowi przesłankę negatywną do wypłaty świadczenia mieszkaniowego.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r. Dyrektor Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w S., na podstawie art. 104 k.p.a. oraz art. 13 ust. 6, art. 21 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 i ust. 6 pkt 3 ustawy o zakwaterowaniu, odmówił A.K. wypłaty świadczenia mieszkaniowego, wskazując, że w sytuacji, gdy zainteresowany nabył od gminy Ł. lokal mieszkalny z bonifikatą, nie przysługuje mu prawo do zakwaterowania, w tym do wypłaty świadczenia mieszkaniowego.
Decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, po rozpoznaniu odwołania A.K., uchylił decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, wskazując że nie zawiera ona wyjaśnienia prawnego i faktycznego podjętego rozstrzygnięcia, co stanowi o naruszeniu art. 107 § 1 i 3 k.p.a. Nadto stwierdził, iż organ I instancji uchybił obowiązkowi zapewnienia stronie czynnego udziału w postępowaniu, czym naruszył art. 10 § 1 k.p.a.
Decyzją z dnia [...] maja 2013 r., na podstawie art. 21 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 48d ust. 1 - 3 ustawy o zakwaterowaniu, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Dyrektor Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mienia w S. ponownie, z podanych wyżej powodów odmówił wypłaty na rzecz A.K. świadczenia mieszkaniowego.
Zaskarżona decyzją, na postawie art. 13 ust. 7 w związku z art. 21 ust. 1, ust. 3, ust. 6 pkt 3 ustawy o zakwaterowaniu i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy wskazał w szczególności, że prawo do zakwaterowania jest samoistnym prawem żołnierza zawodowego wynikającym z łączącego go stosunku służbowego. Wyjaśnił także, że świadczenie mieszkaniowe, o które wnioskuje skarżący, realizowane na rzecz żołnierzy przez Wojskową Agencję Mieszkaniową jest finansową formą pomocy państwa, umożliwiającą zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych żołnierzy zawodowych we własnym zakresie. Podkreślił, że z pomocy Skarbu Państwa w zakresie zaspokojenia potrzeb skorzystać można tylko raz, dlatego właśnie w art. 21 ust. 6 pkt 3 ustawy o zakwaterowaniu ustawodawca określił, że żołnierzowi zawodowemu nie przysługuje prawo do zakwaterowania między innymi jeżeli on lub jego małżonek nabył lokal mieszkalny od jednostki samorządu terytorialnego z bonifikatą. Ponieważ taka właśnie sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie, to w konsekwencji wnioskującemu żołnierzowi wypłata świadczenia mieszkaniowego nie przysługuje. Skoro skarżący, poprzez wykup lokalu od gminy ma już zaspokojone potrzeby mieszkaniowe, co więcej - nie zwrócił udzielonej mu bonifikaty, to trudno oczekiwać, aby Państwo udzielało mu obecnie - jako żołnierzowi zawodowemu - kolejnego finansowego wsparcia. Skorzystanie przez wnioskodawcę kolejny raz z pomocy Państwa prowadziłoby do nieuzasadnionego podwójnego osiągnięcia przez niego korzyści, w sytuacji kiedy to wcześniej jako beneficjent zbiorowych potrzeb społeczności lokalnej, zaspokoił swoje potrzeby mieszkaniowe przy udziale mienia i środków publicznych. Organ podkreślił także, że zarówno w dacie złożenia wniosku o wypłatę przedmiotowego świadczenia (30 sierpnia 2010 r.), jak i w dacie, kiedy organ I instancji dokonał weryfikacji stanu faktycznego i prawnego sprawy, w wyniku czego powiadomił zainteresowanego o nadpłaceniu świadczenia (pismo z dnia 1 października 2012 r.) A.K. skorzystał z preferencyjnych warunków nabycia lokalu mieszkalnego od gminy Ł., bowiem nastąpiło to już 7 lutego 1994 r.. Ponadto organ nie podzielił argumentacji odnośnie pozbawienia skarżącego prawa nabytego do zakwaterowania z dniem jego powołania do zawodowej służby wojskowej tj. z dniem 1 lipca 1999 r., ponieważ o prawach nabytych można byłoby skutecznie mówić jedynie w sytuacji, gdyby strona takie uprawnienie otrzymała. Taka sytuacja nie miała jednak miejsca, bowiem okolicznością bezsporną jest, że skarżący skorzystał z jednej z form pomocy mieszkaniowej określonych w art. 21 ust. 6 pkt 1-5 ustawy o zakwaterowaniu.