Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Zgierski (spr.) Sędziowie: NSA Elżbieta Kremer NSA Piotr Przybysz po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Wa 1760/19 w sprawie ze skargi J.S. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] czerwca 2019 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 14 listopada 2019 r., po rozpoznaniu skargi J. S. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z [...] czerwca 2019 r. w przedmiocie zasiłku rodzinnego, uchylił zaskarżoną decyzję wraz z poprzedzającą ją decyzją Wojewody P. z [...] kwietnia 2019 r.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył organ. Zaskarżył to rozstrzygnięcie w całości, wniósł o jego uchylenie i oddalenie skargi bądź przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji celem ponownego rozpoznania oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucono naruszenie:
1) art. 267 zdanie pierwsze lit. b Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.Urz. UE C 202 z 7.06.2016, str. 1; Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864, z późn. zm.), dalej: Traktat, w zw. z art. 9 oraz art. 91 ust. 1, 2 i 3 Konstytucji RP, a także art. 91 § 1 Regulaminu postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości z dnia 25 września 2012 r. (Dz. Urz. L 265 z 29.9.2012; z późn. zm.), dalej: Regulamin, przez ich bezpodstawne niezastosowanie, polegające na dokonaniu wykładni przepisu prawa pochodnego Unii Europejskiej z pominięciem wykładni tego przepisu dokonanej przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwany dalej Trybunałem);
2) art. 67 w zw. z art. 1 lit. i akapit trzeci oraz art. 2 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L 166 z 30.04.2004 r., z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 5, z późn. zm.), dalej: rozporządzenie 883/2004, a także w związku z art. 91 ust. 3 Konstytucji RP przez ich bezpodstawne niezastosowanie polegające na przyjęciu, że wyrażenie "członek rodziny", o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2220, z późn. zm.), dalej: uśr, należy wykładać z pominięciem ww. przepisów prawa Unii Europejskiej, a w konsekwencji bezpodstawne uznanie, że ojciec dziecka, który nie jest członkiem rodziny skarżącej w rozumieniu uśr, mógłby nie być "członkiem rodziny" w rozumieniu rozporządzenia 883/2004;
3) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej: ppsa, przez bezpodstawne zastosowanie tego przepisu w sytuacji, gdy faktycznym powodem uchylenia decyzji organów obu instancji było niezastosowanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny przepisów prawa materialnego, tj. art. 67 w związku z art. 1 lit. i akapit trzeci oraz art. 2 ust. 1 rozporządzenia 883/2004;
4) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ppsa w zw. z art. 7, art. 77 i art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, dalej: kpa, przez bezpodstawne uznanie, że ustalenie przez organy obu instancji, czy ojciec dziecka skarżącej jest członkiem rodziny skarżącej w rozumieniu art. 3 pkt 16 uśr, mogło mieć wpływ na wynik sprawy, podczas gdy w świetle orzecznictwa Trybunału okolicznością istotną dla zastosowania przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w przedmiotowej sprawie jest ustalenie, czy ojciec dziecka skarżącej jest "członkiem rodziny" (w rozumieniu art. 1 lit. i akapit trzeci rozporządzenia 883/2004) dziecka, na które ustalane są świadczenia, a nie "członkiem rodziny" samej skarżącej;