Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska, Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.), Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak, Protokolant starszy asystent sędziego Piotr Baryga, po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B.O. i J.O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2014 r. sygn. akt I SAB/Wa 504/14 w sprawie ze skargi B.O. i J.O. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę Pruszkowskiego w przedmiocie rozpoznania wniosku w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomość 1. uchyla zaskarżony wyrok w pkt. 1 i stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę Pruszkowskiego miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 2. zasądza od Starosty Pruszkowskiego solidarnie na rzecz B.O. i J.O. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt), tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2014 r. sygn. akt I SAB/Wa 504/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi B.O. i J.O. stwierdził, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę Pruszkowskiego w przedmiocie rozpoznania wniosku w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomość nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że w dniu 22 kwietnia 2013 r. skarżący wnieśli skargę na przewlekłe prowadzenie przez Starostę Pruszkowskiego postępowania w przedmiocie ustalenia i przyznania odszkodowania za przejętą nieruchomość, żądając zobowiązania tego organu do podjęcia czynności oraz stwierdzenia, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Skarżący przedstawili przebieg postępowania odszkodowawczego od daty jego wszczęcia w dniu 24 maja 2006 r. Zarzucili organowi nieuzasadnione przedłużanie postępowania i naruszenia prawa o charakterze procesowym.
W odpowiedzi na skargę Starosta Pruszkowski wniósł o jej oddalenie i skazując na podejmowane przez siebie czynności stwierdził, że nie dopuścił się przewlekłości.
Decyzją z dnia [...] maja 2013 r. Starosta Pruszkowski ustalił na rzecz skarżących odszkodowanie oraz zobowiązał do jego zapłaty Wójta Gminy M.
Wyrokiem z dnia 15 października 2013 r. sygn. akt I SAB/Wa 262/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie umorzył postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania organu do wydania decyzji na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.), wskazując że orzekanie zgodnie z żądaniem skargi o zobowiązaniu organu do podjęcia czynności stało się bezprzedmiotowe w związku z wydaniem decyzji z dnia [...] maja 2013 r. W pozostałej części Sąd oddalił skargę wskazując, że wyrokiem z dnia 23 marca 2012 r. sygn. akt I SAB/Wa 1/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B.O. i J.O. na bezczynność Starosty Pruszkowskiego, uznając że przyczyną niewydania przez organ stosownej decyzji była konieczność załatwienia szeregu pism i wniosków składanych przez skarżących. Zatem, zdaniem Sądu poprzednio orzekającego w niniejszej sprawie, ocena czy wystąpiła przewlekłość postępowania jest w przedmiotowej sprawie ograniczona do okresu po wydaniu wyroku z dnia 23 marca 2012 r. Sąd jest bowiem związany oceną prawną wyrażoną wyroku dotyczącym bezczynności tj. jednoznacznym stwierdzeniem, że organ nie był bezczynny. W konsekwencji wszystkie zarzuty dotyczące przebiegu postępowania od dnia złożenia wniosku do daty wydania powołanego wyroku nie mają dla niniejszej sprawy żadnego znaczenia. Dokonując oceny przebiegu postępowania w późniejszym okresie, Sąd I instancji uznał, że nie można w ogóle mówić o przewlekłym prowadzeniu postępowania. Podkreślił, że wydłużenie postępowania spowodowane było działaniami podejmowanymi przez skarżących. Z uwagi na wskazane okoliczności Sąd I instancji stwierdził, że działanie organu nie spełnia znamion przewlekłości.