Skarga kasacyjna na uchwałę Zarządu [...] w przedmiocie odmowy zakwalifikowania do umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu socjalnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka Protokolant asystent sędziego P.P. po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 maja 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1897/16 w sprawie ze skargi J.S. na uchwałę Zarządu [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zakwalifikowania do umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu socjalnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia od J.S. na rzecz Zarządu [...] kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie strona 1/5

Wyrokiem z dnia 24 maja 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 1897/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J.S. na uchwałę Zarządu [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zakwalifikowania do umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu socjalnego. U podstaw rozstrzygnięcia Sądu I instancji legły następujące ustalenia oraz ocena prawna.

Uchwałą z dnia [...] marca 2016 r. Zarząd [...] odmówił J.S. zakwalifikowania i umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu socjalnego. W uzasadnieniu uchwały organ wskazał, że strona mieszka w lokalu socjalnym nr [...] przy ul. [...] w [...]. Najemca tego lokalu zmarł w 2014 r., a skarżąca rozpoczęła starania o uregulowanie tytułu prawnego do tego lokalu. Sąd cywilny oddalił jednak powództwo strony o ustalenie prawa do lokalu socjalnego. Organ podkreślił, że w dokumentach lokalu brak jest dowodów świadczących o tym, aby zmarły najemca lokalu wnosił opłaty czynszowe za skarżącą. Stąd organ wywiódł, że strona mieszka w spornym lokalu bez zgody właściciela, a co za tym idzie, w odniesieniu do strony nie została spełniona przesłanka wymieniona w § 4 pkt 1 uchwały Rady [...] z dnia [...] lipca 2009 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu [...]. Organ nie znalazł też podstaw do pozytywnego rozpatrzenia wniosku strony o wynajęcie spornego lokalu. Ustalił bowiem, że wnioskodawczyni nie przestrzega zasad porządku domowego, gdyż goście strony zanieczyszczają klatkę schodową, zachowują się głośno i agresywnie.

Zadaniem Sądu I instancji analiza akt administracyjnych prowadzi do wniosku, iż skarżąca nie dysponuje zgodą właściciela lokalu, który zajmuje, do zamieszkiwania w nim. W trakcie całego postępowania przed organem, jak również przed Sądem, strona nie udowodniła tego, aby zgodą taką dysponowała.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła J.S., zaskarżając wyrok w całości, zarzucając przy tym naruszenie prawa materialnego przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie oraz naruszenie przepisów postępowania, które to uchybienia miały istotny wpływ na wynik sprawy:

• art. 134 § 1, art. 135 i art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), dalej jako "p.p.s.a." w zw. z art. 24 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2016 r. poz. 1610 ze zm.), dalej jako "u.o.p.l." w zw. z § 36 ust. 1, § 37, § 12 w zw. z § 4 pkt 1 i 2 w zw. z § 22 ust. 2 pkt 2 i § 24 ust. 1 oraz § 6 ust. 1 pkt 1 i 3 uchwały nr [...] Rady Miasta [...] z dnia [...] lipca 2009 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu miasta [...], dalej jako "uchwała" oraz § 31 ust. 1 i 2 uchwały w zw. z art. 691 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 poz.459 ze zm.), dalej jako "k.c." oraz art. 31 ust. 3 Konstytucji RP i art. 8 ust. 2 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., dalej jako "Konwencja", zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 25 oraz naruszenie art. 2, art. 18, art. 31 ust. 1, art. 47 i art. 75 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 8 ust. 1 Konwencji poprzez oddalenie skargi, mimo że skarżąca jest objęta dyspozycją § 31 ust. 1 i 2 Uchwały (jako jedna z osób wskazanych w art. 691 k.c.), a żaden z przepisów prawa nie wymaga uzyskiwania zgody właściciela na wspólne zamieszkanie z najemcą osób dla niego najbliższych (wstępnych, zstępnych - osób wobec których ciąży na najemcy obowiązek alimentacyjny, wreszcie małżonka i osoby faktycznie pozostającej z najemcą we wspólnym pożyciu - konkubenta), w szczególności w sytuacji gdy ani lokal, ani jego część nie został oddany tym osobom do bezpłatnego używania bądź w najem (najemca cały czas zamieszkuje wspólnie z w/w osobą), a w konsekwencji brak zgody właściciela na zamieszkiwanie w lokalu z jednej strony stanowi, określoną w art. 31 ust. 3 Konstytucji RP oraz art. 8 ust. 2 Konwencji, nieznajdującą uzasadnienia i niedopuszczalną ingerencję władzy publicznej w prawo do życia rodzinnego oraz naruszenie art. 2, art. 18, art. 31 ust. 1, art. 47 i art. 75 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 8 ust. 1 Konwencji w zakresie prawa do ochrony życia rodzinnego i przeciwdziałania bezdomności, a z drugiej nie stanowi podstawy do odmowy zawarcia umowy najmu lokalu, co jest z kolei równoznaczne z tym, że ten brak zgody nie może być też podstawą odmowy zakwalifikowania do umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu socjalnego;

Strona 1/5