Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska Protokolant asystent sędziego Inesa Wyrębkowska po rozpoznaniu w dniu 16 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2016 r. sygn. akt II SAB/Wa 947/15 w sprawie ze skargi R. S. na bezczynność Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 2 marca 2016 roku sygn. akt II SAB/Wa 947/15 na podstawie art. 151 w zw. z art. 132 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) oddalił skargę R. S. na bezczynność Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej polegającej na udostępnieniu wszystkich informacji publicznych udostępnionych w Biuletynach Informacji Publicznej opublikowanych na stronach internetowych poprzez umożliwienie dostępu do stron internetowych zawierających informacje publiczne z możliwością pobrania plików udostępnionych na tych stronach lub poprzez udostępnienie tych informacji na nośnikach elektronicznych np. na płycie CD/DVD.
Skargę kasacyjną od tego wyroku złożył R. S., zaskarżając go w całości i wnosząc o jego "zmianę poprzez uznanie skargi za zasadną" lub jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 151 oraz art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. poprzez oddalenie skargi w wyniku pominięcia naruszenia prawa materialnego, jakiego dopuścił się organ administracji, tj. pozostawania w bezczynności; a także art. 151 oraz art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. poprzez oddalenie skargi w wyniku pominięcia naruszeń przepisów postępowania, jakich dopuścił się organ administracji, tj. naruszenia art. 104 § 1 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie oraz kolejnych naruszeń przepisów, jakich dopuścił się organ administracji, tj. art. 7, art. 8, art. 10 § 1 i art. 77 § 1 k.p.a. Ponadto podniesiono zarzut naruszenia prawa materialnego poprzez niewłaściwe zastosowanie przepisów oraz ich błędną wykładnię, tj. art. 3, art. 5, art. 10 ust. 1 oraz art. 13 ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano, że w specyficznej sytuacji, w jakiej pozostaje skarżący kasacyjnie, który jest pozbawiony wolności i osadzony w zakładzie karnym, sam fakt publikacji informacji w Biuletynie Informacji Publicznej nie może stanowić o skutecznym dostępie do tej informacji. W ocenie autora skargi kasacyjnej faktyczne ograniczenia w postaci bardzo rzadkiego dostępu do komputerów połączonych z siecią Internet, a przede wszystkim zła jakość łącz internetowych i sprzętu komputerowego w praktyce czyni dostęp do informacji publicznej niemożliwym. Podkreślono, że poprzez fakt udostępnienia informacji przez organ państwowy należy rozumieć z jednej strony fakt umieszczenia danych na stronach internetowych, z drugiej umożliwienie potencjalnym zainteresowanym dostępu do tych danych i możności skutecznego się z nimi zapoznania, dokonania wydruku czy importu danych na nośniki przenośne. W przeciwnym wypadku nie dochodzi do udostępnienia, a jedynie do umieszczenia danych na stronach internetowych, do których znaczny krąg odbiorców nie ma dostępu. Podniesiono ponadto, że organ nie przeprowadził żadnego postępowania dowodowego, które wyjaśniłoby, czy podległa mu jednostka respektuje prawo osób pozbawionych wolności do dostępu do informacji publicznej, w szczególności nie podejmuje nawet weryfikacji organizacji stanowisk komputerowych, stopnia respektowania ustalonych zasad korzystania z tych stanowisk, a przede wszystkim zabezpieczenia jakości sprzętu komputerowego oraz łącz internetowych.