Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Sikorska (spr.) sędzia NSA Wiesław Morys sędzia del. WSA Grażyna Staniszewska Protokolant starszy inspektor sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe - Nadleśnictwo Nawojowa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 2505/13 w sprawie ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe - Nadleśnictwo Nawojowa na postanowienie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 2505/13 oddalił skargę P. na postanowienie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
Sąd Wojewódzki wskazał, że zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2013 r. Minister Administracji i Cyfryzacji utrzymał w mocy postanowienie z dnia [...] lutego 2013 r., znak: [...] odmawiające na podstawie art. 61a K.p.a. wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody Nowosądeckiego z dnia [...] października 1992 r., znak: [...] stwierdzającej nabycie przez Gminę Uzdrowiskową Krynicę z mocy prawa, nieodpłatnie, własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej, obrębie Berest, jako działka nr [...], opisanej w karcie inwentaryzacyjnej nr [...], stanowiącej integralną część decyzji.
Pismem z dnia 8 maja 2002 r. L. wystąpiły z wnioskiem o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji Wojewody Nowosądeckiego wskazując, iż przedmiotowa działka stanowi nieruchomość leśną i pozostaje w nieprzerwanym użytkowaniu Nadleśnictwa Nawojowa od 1971 r.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją nr [...], z dnia [...] maja 2004 r. stwierdził nieważność decyzji komunalizacyjnej Wojewody Nowosądeckiego z dnia [...] października 1992 r., a po ponownym rozpoznaniu sprawy Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją nr [...], z dnia [...] października 2004 r. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] maja 2004 r. uznając, że brak jest podstaw do stwierdzenia, iż działka nr [...] w dniu [...] maja 1990 r. stanowiła mienie gminne i w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy stała się własnością gminy. Zatem decyzja komunalizacyjna Wojewody Nowosądeckiego z dnia [...] października 1992 r. została wydana z rażącym naruszeniem prawa, co stanowi przesłankę do stwierdzenia nieważności na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi Gminy Krynica-Zdrój w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej wyrokiem z dnia 16 grudnia 2005 r., sygn. akt I SA/Wa 2122/04 uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2004 r., wskazując w uzasadnieniu, że przesłanką komunalizacji na podstawie tego artykułu jest to, aby na dzień 27 maja 1990 r. przedmiotowa nieruchomość stanowiła mienie gminne. Tymczasem z zapisu w księdze wieczystej KW [...] prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Muszynie Wydział Ksiąg Wieczystych wyraźnie wynika, że na ten dzień właścicielem nieruchomości był Skarb Państwa - mienie gminne. Natomiast art. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147 ze zm.) stanowi: domniemywa się, że prawo jawne z księgi wieczystej jest wpisane zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym. Sąd wskazał, że wpis w księdze wieczystej jest wiążący i organy muszą orzekać z uwzględnieniem stanu prawnego wynikającego z księgi wieczystej. Nie mogą go oceniać i samodzielnie dokonywać innych ustaleń.