Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skargi M. i R. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta m.st. Warszawy wyroku WSA w Warszawie , sygn. akt I SAB/Wa 73/18
Sentencja

Dnia 7 grudnia 2022 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Przybysz (sprawozdawca) Sędziowie: sędzia NSA Piotr Niczyporuk sędzia del. WSA Anna Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2022 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 września 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 430/21 w sprawie ze skargi M. i R. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta m.st. Warszawy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 maja 2018 r., sygn. akt I SAB/Wa 73/18 1. uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 3 (trzecim) i przyznaje od Prezydenta m.st. Warszawy dla M. R. sumę pieniężną w wysokości 2000 (dwa tysiące) złotych; 2. zasądza od Prezydenta m.st. Warszawy na rzecz M. R. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z 16 września 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 430/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. R. w przedmiocie niewykonania przez Prezydenta m.st. Warszawy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 maja 2018 r., sygn. akt I SAB/Wa 73/18: 1. wymierzył Prezydentowi m.st. Warszawy grzywnę w wysokości 2.000 złotych; 2. stwierdził, że bezczynność organu w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddalił skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądził od Prezydenta m.st. Warszawy na rzecz M. R. kwotę 697 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Pismem z 21 stycznia 2021 r. M. R., reprezentowana przez radcę prawnego, wniosła skargę na niewykonanie przez Prezydenta m.st. Warszawy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 maja 2018 r., sygn. akt I SAB/Wa 73/18, zobowiązującego organ do rozpoznania wniosku o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...] ozn. hip. [...], domagając się: wymierzenia Prezydentowi m.st Warszawy grzywny w wysokości 3.000 zł; przyznania na rzecz skarżącej sumy pieniężnej w kwocie 2.000 zł; stwierdzenia, że bezczynność Prezydenta m. st. Warszawy miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, przy zasądzeniu od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania. Jednocześnie strona skarżąca wniosła o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że w dniu 3 lipca 2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie stwierdziło nieważność orzeczenia Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z 9 września 1957 r. odmawiającego przyznania dotychczasowemu właścicielowi prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. P[...], w związku z czym wniosek o przyznanie prawa własności czasowej do ww. nieruchomości złożony przez poprzednika prawnego wnioskodawczyni pozostaje do dnia skierowania niniejszej skargi nierozpoznany. Pismem z 25 października 2017 r. skarżąca ponagliła organ, aby niezwłocznie podjął czynności i zakończył postępowanie w przedmiocie rozpatrzenia wniosku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 25 maja 2018 r., sygn. akt I SAB/Wa 73/18, zobowiązał organ do rozpoznania wniosku o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego do ww. nieruchomości w terminie trzech miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy. Ponadto Sąd stwierdził, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

W dniu 11 stycznia 2021 r. skarżąca wezwała Prezydenta m.st. Warszawy do wykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 25 maja 2018 r., sygn. akt I SAB/Wa 73/18, wyznaczając organowi w tym celu dodatkowy trzydniowy termin na rozstrzygnięcie sprawy.

Skarżąca nadal nie otrzymała rozstrzygnięcia w sprawie, która toczy się już ponad 5 lat, tj. od daty wydania decyzji przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie w dniu 3 lipca 2015 r., w której stwierdzono nieważność orzeczenia Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z 9 września 1957 r. Zasadnym zatem, jej zdaniem, jest nałożenie na Prezydenta m.st. Warszawy grzywny w wysokości 3.000 zł.

Strona 1/8