Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) Sędziowie sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska Protokolant starszy inspektor sądowy Kamil Wertyński po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2012r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Starosty Nyskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 5 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Op 184/12 w sprawie ze skargi Z.W. na czynność Starosty Nyskiego z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w części dotyczącej pojazdu o numerze rejestracyjnym [...] w przedmiocie opłaty za kartę pojazdu oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 5 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Op 184/12 po rozpoznaniu sprawy ze skargi Z.W. na czynność Starosty Nyskiego z dnia 8 listopada 2011 r., nr KT.II.5410.5.1850.2011.JK w części dotyczącej pojazdu o numerze rejestracyjnym ONY 75GG w przedmiocie opłaty za kartę pojazdu: uchylił zaskarżoną czynność w części dotyczącej odmowy zwrotu pobranej opłaty za kartę pojazdu dla samochodu marki Renault R19 o numerze rejestracyjnym ONY 75GG (pkt 1) oraz zasądził od Starosty Nyskiego na rzecz skarżącego Z.W. kwotę 160 zł (sto sześćdziesiąt), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt 2).
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
Pismem z dnia 30 września 2011 r. Z.W. wystąpił do Starosty Nyskiego z żądaniem zwrotu kwoty 30525 zł, tytułem opłaty pobranej za wydanie karty pojazdu dla 53 samochodów sprowadzonych z zagranicy, wymienionych w załączniku do pisma, w tym również dla samochodu marki Renault R19 o numerze rejestracyjnym ONY 75GG. Uzasadniając swoje żądanie powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. akt U 6/04, podnosząc, że zgodnie z tym wyrokiem opłata z tytułu wydania karty pojazdu przekraczająca kwotę 75 zł jest nienależna, jako sprzeczna z Prawem o ruchu drogowym i Konstytucją.
Starosta Nyski pismem z dnia 8 listopada 2011 r. odmówił uwzględnienia w/w wniosku. Wskazał, że w odniesieniu do 48 pojazdów, w tym samochodu marki Renault R19 o numerze rejestracyjnym ONY 75GG, opłata za kartę pojazdu uiszczona została na podstawie § 1 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 4 marca 2002 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz.U. Nr 18, poz. 177). W odniesieniu do tych opłat brak było możliwości zastosowania analogicznych rozwiązań, jak w przypadku opłat pobranych na podstawie obowiązującego później rozporządzenia z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310 ze zm.). W stosunku do cyt. rozporządzenia z 2002 r. nie zapadł bowiem wyrok Trybunału Konstytucyjnego, stwierdzający niezgodność jego przepisów z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej lub Prawem o ruchu drogowym.
Podkreślił, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. (sygn. akt U 6/04) odnosi skutki tylko względem opłat uiszczonych na podstawie rozporządzenia z dnia 28 lipca 2003 r., a domniemanie konstytucyjności przepisów rozporządzenia z dnia 4 marca 2002 r., dotychczas nie zostało obalone.
Wskazał, że zakres przedmiotowy § 1 rozporządzenia z 2003 r. nie był tożsamy z § 1 rozporządzenia z 2002 r., albowiem - w tym ostatnim - przewidziana została dodatkowa stawka opłaty w wysokości 1000 zł (§ 1 pkt 2), a w rozporządzeniu z 2003 r. brak było analogicznej regulacji. Kwestia pobrania tej opłaty nie mogła być, tym samym, przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego.