Wskazany jako naruszony przepis art. 77 ust. 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym stanowi podstawę do wydania przez właściwego starostę karty pojazdu (innego niż określony w ust. 1) po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej, przy pierwszej rejestracji pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Przepis art. 77 ust. 4 pkt 2 tej ustawy upoważnia ministra właściwego do spraw transportu do określenia w drodze rozporządzenia wysokości opłat za kartę pojazdu.
Dla oceny zgodności z prawem zaskarżonego wyroku zasadnicze znaczenie ma przepis ust. 5 omawianego artykułu, zawierający wskazania ustawodawcy co do treści aktu podustawowego. Zgodnie ze wskazaniami w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, należy uwzględnić znaczenie tych dokumentów dla rejestracji pojazdu oraz wysokość kosztów związanych z drukiem i dystrybucją kart pojazdów.
W § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 4 marca 2002 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu, opłata za kartę pojazdu została ustalona na 500 zł, zaś w § 1 ust. 2 ustalono dodatkową stawkę opłaty w wysokości 1000 zł.
Wytyczne ustawodawcy zawarte w art. 77 ust. 5 ustawy w sposób wyraźny wskazują, iż opłata ta nie ma charakteru świadczenia podatkowego, stanowi opłatę ewidencyjną (ust. 3), uiszczaną w toku trwającego postępowania administracyjnego o rejestrację pojazdu, a jej wysokość winna rekompensować poniesione przez organ koszty wytworzenia i dystrybucji karty pojazdu. Oczywistym jawi się zatem to, że ustalona w rozporządzeniu kwota 500 zł i 1000 zł tytułem opłaty ewidencyjnej została znacznie zawyżona.
Zasadnie zatem Sąd pierwszej instancji uznał, iż rozporządzenie z 2002 r. naruszało przepis art. 77 ust. 5 i art. 92 ust. 1 Konstytucji, stanowiący upoważnienie do wydawania rozporządzeń na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Omawiane rozporządzenie nie uwzględniało treści upoważnienia, a w szczególności nie respektowało wytycznych ograniczających wysokość opłat do wysokości kosztów związanych z drukiem i dystrybucją kart pojazdów.
Jako sprzeczne z ustawą i Konstytucją nie mogło stanowić podstawy do nałożenia obowiązku świadczenia. Opłata w wysokości