Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędzia del. WSA Rafał Wolnik po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej L. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 1 czerwca 2017 r. sygn. akt IV SA/Po 165/17 w sprawie ze skargi L. W. na zarządzenie Prezydenta Miasta K. z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie odwołania z funkcji dyrektora 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. stwierdza nieważność zarządzenia Prezydenta Miasta K. z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...], 3. zasądza od gminy Miasto K. na rzecz L. W. kwotę 1510 (jeden tysiąc pięćset dziesięć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 1 czerwca 2017 r., IV SA/Po 165/17 oddalił skargę L. W. na zarządzenie Prezydenta Miasta K. z [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie odwołania z funkcji dyrektora. W uzasadnieniu Sąd poniósł, że materialnoprawną podstawą zaskarżonego zarządzenia jest art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o., który stanowi, że organ prowadzący szkołę w przypadkach szczególnie uzasadnionych, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty, (...), może odwołać nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia. Przesłanki odwołania wskazane w tym przepisie mają kwalifikowany charakter, bo ustawodawca podkreślił ich wyjątkowość przez wskazanie, że muszą być one szczególnie uzasadnione. Szczególnie uzasadnione przypadki to takie, które powodują, że nie można czekać z odwołaniem nauczyciela ze stanowiska kierowniczego, lecz decyzja o pozbawieniu nauczyciela funkcji kierowniczej musi być podjęta natychmiast. Tym samym odwołanie w szczególnie uzasadnionym przypadku powinno być natychmiastowe lub niezwłoczne w stosunku do zdarzeń je uzasadniających (por. wyrok WSA we Wrocławiu z 29 września 2016 r., IV SA/Wr 171/16 i WSA w Poznaniu z 26 stycznia 2017 r. IV SA/Po 908/16).
Odwołanie nauczyciela w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia ze stanowiska kierowniczego, w oparciu o negatywną ocenę pracy lub negatywną ocenę wykonywania zadań w przypadkach szczególnie uzasadnionych, wymaga przyjęcia wykładni zawężającej do kwalifikowanych sytuacji, w których ze względu na stopień naruszeń obowiązków nie jest możliwe pełnienie przez nauczyciela funkcji kierowniczych i zachodzi konieczność natychmiastowego przerwania wykonywania funkcji dyrektora z uwagi na zagrożenie dla interesu publicznego i dalszego funkcjonowania szkoły, przy czym z aktu odwołania winno bowiem jasno i konkretnie wynikać na czym owe "szczególnie uzasadnione przypadki" polegają (por. wyroki NSA z 14 lutego 2013 r., I OSK 1797/12, z 9 kwietnia 2013 r., I OSK 2703/12, z 1 września 2016 r., I OSK 1149/16, z 12 lipca 2016 r., I OSK 478/16 i I OSK 787/16).
Prawidłowość wydanego przez organ zarządzenia o odwołaniu ze stanowiska dyrektora placówki oświatowej należy oceniać na podstawie faktów, które zostały wskazane w jego uzasadnieniu. Powołane tam okoliczności muszą być przy tym konkretne i dowiedzione w stosownym postępowaniu poprzedzającym wydanie zarządzenia oraz znajdować pełne potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym. Istotne są również wywody przytoczone przez organ, gdyż to, jakie zdarzenia uznał on za przesłanki odwołania, musi wynikać bezpośrednio z uzasadnienia wydanego w tym zakresie zarządzenia. Tylko takie wywody w zestawieniu z zebranym w sprawie materiałem dowodowym pozwalają na ustalenie motywów, jakimi kierował się organ, pozbawiając dyrektora dotychczasowej funkcji kierowniczej oraz ocenę, czy podane przez organ przyczyny rzeczywiście można uznać za szczególnie uzasadniony przypadek, w rozumieniu art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o. (por. wyrok NSA z 31 stycznia 2017 r., I OSK 2330/16).