Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik Protokolant starszy asystent sędziego Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 857/16 w sprawie ze skargi J. S. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] maja 2015 r. w przedmiocie ustalenia zdolności do służby 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Centralnej Komisji Lekarskiej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego na rzecz J. S. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z 20 kwietnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt II SA/Wa 857/16) oddalił skargę J. S. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z [...] maja 2015 r. w przedmiocie ustalenia zdolności do służby.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego i prawnego sprawy.
Orzeczeniem Regionalnej Komisji Lekarskiej Nr [...] Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] lutego 2015 r. stwierdzono niezdolność J. S. do służby - kat. D i zaliczono go do III grupy inwalidztwa bez związku ze służbą.
Odwołanie od powyższego orzeczenia złożył J. S.
Orzeczeniem z dnia [...] maja 2015 r. Centralna Komisja Lekarska Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego utrzymała w mocy ww. orzeczenie.
Skargę na powyższe orzeczenie złożył J. S., zaskarżając je w części dotyczącej ustalenia kategorii zdolności do służby i zarzucając mu naruszenie art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 24 § 1 pkt 4 i 5, art. 77 § 1, art. 84 § 2, art. 107 § 1 K.p.a. oraz § 11 ust. 1 pkt 3, § 12 ust. 1 i 2, § 15 ust. 2 i § 24 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 2003 r. w sprawie oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (Dz. U. z 2014 r., poz. 242 - zwanego dalej rozporządzeniem z dnia 15 kwietnia 2003 r.), art. 59 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676), art. 73 § 1, art. 74 § 1 i 2 K.p.a. i art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228) oraz art. 23. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2009 r. Nr 52, poz. 417 ze zm.)
Centralna Komisja Lekarska ABW w odpowiedzi na skargę wniosła o jej oddalenie w całości.
Rozpoznając powyższą skargę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że zaskarżone orzeczenie jak i orzeczenie organu I instancji nie naruszają prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy.
Jak podkreślił Sąd pierwszej instancji, od ostatecznych orzeczeń komisji lekarskich ABW w zakresie dotyczącym oceny stanu zdrowia konkretnej osoby na potrzeby ustalenia kategorii zdolności do służby, przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Natomiast od orzeczeń komisji lekarskich ABW, ale w zakresie dotyczącym oceny stanu zdrowia funkcjonariusza i ustalenia związku stwierdzonych schorzeń ze służbą do celów odszkodowawczych lub zaopatrzenia emerytalnego, w tym rentowych, skarga nie przysługuje. W świetle rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 2003 r. Centralna Komisja Lekarska ABW orzeka w dwóch trybach - rozpatruje odwołania od orzeczeń regionalnych komisji lekarskich ABW oraz wydaje orzeczenia w trybie nadzoru. W rozpoznawanej sprawie zaskarżone orzeczenie zostało podjęte na podstawie § 23 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, a Centralna Komisja Lekarska działała zgodnie z § 23 ust. 3 ww. przepisu.