Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędzia NSA Zygmunt Zgierski po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. S.A. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 1988/20 w sprawie ze skargi G. S.A. z siedzibą w K. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia prawa użytkowania wieczystego 1. prostuje oczywistą omyłkę w komparycji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 1988/20 w zakresie określenia przedmiotu sprawy w ten sposób, że: zamiast "odmowa stwierdzenia nabycia mocy prawa własności nieruchomości", wpisuje "odmowy stwierdzenia nabycia prawa użytkowania wieczystego"; 2. uchyla zaskarżony wyrok w całości i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnego w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 1 marca 2021 r. oddalił skargę G. S.A. w K. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia 30 lipca 2020 r. nr DO-II.7610.334.2019.JL w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia prawa użytkowania wieczystego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przyjął następujące okoliczności faktyczne i prawne.
Wojewoda Śląski, działając na podstawie art. 200 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2018 r., poz. 121 ze zm., dalej jako: u.g.n.), § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu (Dz.U. Nr 23, poz. 120 ze zm., dalej jako: rozporządzenie), decyzją z 27 sierpnia 2018 r. odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa, z dniem 5 grudnia 1990 r. przez Wojewódzkie Przedsiębiorstwo W. w K., prawa użytkowania wieczystego gruntu Skarbu Państwa, położonego w Gminie C., obręb [...], oznaczonego na k.m. 3, C., obejmującego działki nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], dla których prowadzona jest Kw nr [...].
Minister Rozwoju decyzją z 30 lipca 2020 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody Śląskiego. W uzasadnieniu podał, że zgodnie z art. 200 ust. 1 u.g.n. grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub gminy, będące 5 grudnia 1990 r. w zarządzie państwowych i komunalnych osób prawnych oraz Banku Gospodarki Żywnościowej stają się z tym dniem z mocy prawa przedmiotem użytkowania wieczystego, a budynki, inne urządzenia i lokale znajdujące się na tych gruntach stają się własnością tych osób. Według art. 200 ust. 4 u.g.n. uwłaszczenie nie może naruszać praw osób trzecich.
Minister wskazał, że sporny grunt w dniu 5 grudnia 1990 r. stanowił własność Skarbu Państwa. Powyższych ustaleń dokonano w oparciu o analizę treści Kw nr [...], prowadzonej dla przedmiotowych działek. Jak wynika z zapisu zawartego w dziale ll prawo własności Skarbu Państwa zostało ujawnione na podstawie umów sprzedaży: z 16 stycznia 1984 r. (dla działki nr [...]), z 10 stycznia 1984 r. (dla działek nr: [...], [...], [...]), z 13 kwietnia 1984 r. (dla działek nr: [...], [...], [...], [...] - powstałe z podziału działki nr [...]), z 9 stycznia 1985 r. (dla działki nr [...]), z 10 stycznia 1985 r. (dla działki nr [...]), z 13 kwietnia 1984 r. (dla działek nr: [...], [...], [...], [...] - powstałe z podziału działki nr [...]), z 10 stycznia 1984 r, sprostowana aktem notarialnym z 5 marca 1984 r. (dla działki nr [...]); z 10 stycznia 1984 r. Rep. [...] (dla działek nr: [...], [...], [...] - powstałe z podziału działki nr [...]). Natomiast prawo własności Skarbu Państwa do działki nr [...] zostało ujawnione w ww. księdze wieczystej na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w M. o wywłaszczeniu nieruchomości i odszkodowaniu z 21 marca 1985 r. nr G.8221b/1/85. Powyższe potwierdza także Starosta B. w piśmie z 25 lipca 2018 r.