Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak /spr./, Sędziowie NSA Jan Paweł Tarno, Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Olsztyn od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 4 października 2005r. sygn. akt II SA/Ol 653/05 w sprawie ze skargi Gminy Olsztyn na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 24 czerwca 2005r. nr PN.0911-187/05 w przedmiocie udzielenia bonifikaty przy sprzedaży w trybie bezprzetargowym prawa własności nieruchomości na poprawę warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej przeznaczonej lub wykorzystywanej na cele mieszkaniowe 1) oddala skargę kasacyjną 2) zasądza od Gminy Olsztyn na rzecz Wojewody Warmińsko-Mazurskiego kwotę 120 zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Gmina Olsztyn wniosła skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 24 czerwca 2005 r. PN.0911-187/05. Rozstrzygnięciem tym Wojewoda stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta Olsztyn z dnia 25 maja 2005 r. nr XLV/603/05 wyrażającej zgodę na udzielenie bonifikaty w wysokości 90% przy jednorazowej zapłacie przy sprzedaży w trybie bezprzetargowym prawa własności nieruchomości bądź jej części na poprawę warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej przeznaczonej lub wykorzystywanej na cele mieszkaniowe.
Wojewoda stwierdził, że uchwała została podjęta bez podstawy prawnej. Wskazał, iż powołany w niej przepis art. 68 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.) stanowi zamknięty katalog przypadków, kiedy może być udzielona bonifikata od ceny sprzedaży nieruchomości. Oznacza to wyłączenie możliwości stosowania bonifikat co do ceny sprzedaży przez gminę w innych sytuacjach. Zgodnie z treścią art. 68 ust. 1 pkt 1 właściwy organ może udzielić za zgodą, odpowiednio wojewody albo rady lub sejmiku, bonifikaty od ceny ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3 ustawy, jeżeli nieruchomość jest sprzedawana: na cele mieszkaniowe, na realizację urządzeń infrastruktury technicznej oraz innych celów publicznych. Określenie "na cele mieszkaniowe" oznacza, iż teren, którego dotyczy uchwała ma zostać przeznaczony na cele mieszkaniowe a nie na inne cele, natomiast sprzedaż nieruchomości, czy ich części na poprawę warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej nie mieści się w katalogu przewidującym możliwość udzielenia bonifikaty. Ustawa o gospodarce nieruchomościami nie przewiduje możliwości udzielenia bonifikat od ceny w takim przypadku z zastrzeżeniem art. 209a powołanej ustawy, jednakże przy spełnieniu warunków tam określonych.
W skardze pełnomocnik Gminy Olsztyn stwierdził, iż art. 68 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi wystarczającą podstawę prawną do podjęcia przedmiotowej uchwały. Zarzucił, iż organ nadzoru zastosował wykładnię contra legem tego przepisu, nie uwzględniając ani intencji ustawodawcy ani celu przepisu, zawężając, wbrew intencji ustawodawcy, możliwość zastosowania przedmiotowej regulacji. Zgadzając się z tym, iż powołany przepis stanowi zamknięty katalog przypadków, kiedy może być udzielona bonifikata, skarżący podkreślił, iż przedmiotowa uchwała dotyczy właśnie takiego przypadku - celów mieszkaniowych. Wskazał, iż intencją uchwałodawcy było umożliwienie właścicielom nieruchomości nabycie po obniżonej cenie prawa własności dodatkowego gruntu, który nie może być zagospodarowany jako odrębna nieruchomość i ma służyć poprawie warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, która wykorzystywana jest bądź będzie na cele mieszkaniowe. Jak stwierdził, osoba nabywająca działkę budowlaną na cele mieszkaniowe buduje dom nie na całej powierzchni tej działki, lecz na jej części, co nie zmienia faktu, iż jej prawo nabycia działki z bonifikatą rozciąga się na całą działkę. Nabyta zgodnie z uchwałą nieruchomość powiększy, stanowiącą już wcześniej własność nabywającego nieruchomość, kupioną uprzednio na cele mieszkaniowe.