Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędziowie sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz sędzia del. WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz (spr.) Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 27 września 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 września 2006 r. sygn. akt II SA/Wa 1406/06 w sprawie ze skargi W. P. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...]nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu zasiłku przedemerytalnego oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 15 września 2006 r. sygn. akt II SA/Wa 1406/06 oddalił skargę W. P. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu zasiłku przedemerytalnego. Sprawa została rozpoznana na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym.
W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, iż Minister Pracy i Polityki Społecznej powyższą decyzją z dnia [...], w oparciu o art. 127 § 3 k.p.a., utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] stwierdzającą nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...]. nr [...], którą uchylono w całości decyzję Starosty [...] z dnia [...]. i przyznano W. P. prawo do zasiłku przedemerytalnego od dnia 1 stycznia 2002 r.
Minister wydając decyzję z dnia [...] przywołał treść art. 150a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 164, po. 1366), zgodnie z którym prawo do zasiłku przedemerytalnego albo świadczenia przedemerytalnego na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2001 r. przysługuje osobie, która do dnia 12 stycznia 2002 r. spełniła warunki do jego nabycia. Osoby z tej grupy zarówno obecnie, jak i w dniu spełnienia warunków ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, w brzmieniu na dzień 31 grudnia 2001 r. nie musiały być zarejestrowane w urzędzie pracy oraz posiadać status bezrobotnego. Spełnienie warunków do nabycia zasiłku przedemerytalnego wiąże się jednak z pozostawaniem uprawnionego poza zatrudnieniem w tym okresie, tj. do 12 stycznia 2002 r.
Minister wskazał następnie, iż warunki do nabycia zasiłku przedemerytalnego, podlegają ocenie w oparciu o przepisy ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu obowiązujące w dniu 31 grudnia 2001 r., zwłaszcza art. 37j tej ustawy. Pozostawanie strony w zatrudnieniu w okresie do 12 stycznia 2002 r. stanowi przeszkodę w nabyciu przez nią zasiłku przedemerytalnego. Ze świadectwa pracy wystawionego przez E. B. -"P" wynika, że W. P. był zatrudniony w okresie od dnia 15 listopada 2000 r. do 15 listopada 2002 r. Ta okoliczność przesądza, iż decyzja o stwierdzeniu nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] była zgodna z prawem.
W. P. wnosząc skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie podnosił, że spełniał przesłanki do nabycia świadczenia przedemerytalnego, postępowanie organu zaś było niezrozumiałe i naruszało zasadę trwałości decyzji administracyjnych. Dodatkowo wskazał, że nie posiada żadnych innych środków utrzymania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zaznaczył, że podstawą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody Pomorskiego z dnia 14 lutego 2006 r. był przepis art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Nakazuje on stwierdzić nieważność decyzji, która została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Sąd podzielił stanowisko Ministra Pracy i Polityki Społecznej wyrażone w zaskarżonej decyzji. Jak wynika bowiem z akt sprawy, przyznanie skarżącemu prawa do zasiłku przedemerytalnego nastąpiło z rażącym naruszeniem art. 150a ust. 1 i 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz art. 37j ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Zgodnie z art. 150a ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia i rynku pracy, prawo do zasiłku przedemerytalnego albo świadczenia przedemerytalnego, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również osobie, która do dnia 12 stycznia 2002 r. nie spełniała warunku posiadania okresu uprawniającego do zasiłku przedemerytalnego, jeżeli w dniu 31 grudnia 2001 r., pobierała zasiłek dla bezrobotnych i w wyniku zaliczenia okresu pobierania zasiłku do okresu uprawniającego do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego uzyskałaby prawo do tych ostatnich świadczeń. Przepis art. 37j ust. 1 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu z 1994 r. opisuje przesłanki uzyskania prawa do zasiłku przedemerytalnego. W. P. był zatrudniony w okresie od dnia 15 listopada 2000 r. do dnia 15 listopada 2002 r., a zatem nie spełniał warunków do nabycia świadczenia w trybie art. 37j wskazanej ustawy, w tym czasie był osobą zatrudnioną i nie mógł uzyskać statusu osoby bezrobotnej.