Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Przybysz Sędziowie sędzia NSA Karol Kiczka sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 lutego 2019 r. sygn. akt IV SA/Wa 1674/18 w sprawie ze skargi A. A. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 28 marca 2018 r. nr DLI.7.6615.457.2017.AM w przedmiocie wywłaszczenia i ustalenia odszkodowania oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 26 lutego 2019 r. sygn. akt IV SA/Wa 1674/18 oddalił skargę A. A. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z 28 marca 2018 r. nr DLI.7.6615.457.2017.AM w przedmiocie wywłaszczenia i ustalenia odszkodowania.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł A. A. zaskarżając wyrok w całości i zarzucając Sądowi I instancji naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku, to jest:
1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", przez jego niezastosowanie, pomimo naruszenia art. 141 § 4 i art. 134 § 1 P.p.s.a. przez błędną ocenę postępowania organów administracji, które nieprawidłowo uznały, że pisemna oferta nabycia działki nr [1] i nr [2] była kompletna i spełniała wymogi, o jakich mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1496 ze zm.), powoływanej dalej jako "specustawa", w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 220, poz. 1601 ze zm.), a to oznacza, że w toku postępowania administracyjnego naruszono art. 7, art. 76 § 1, art. 77 § 1 i art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.), powoływanej dalej jako "K.p.a.";
2. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c P.p.s.a. przez jego niezastosowanie, pomimo naruszenia art. 141 § 4 i art. 134 § 1 P.p.s.a. przez zaakceptowanie postępowania organów administracji, które w toku postępowania nie wyjaśniły i nie dokonały oceny faktów, że pasy drogowe na działkach nr [1] i nr [2] zostały wybudowane, a więc cel sformułowany w zaskarżonych decyzjach został zrealizowany w całości, przez co naruszyły art. 7, art. 76 § 1, art. 77 § 1 i art. 80 K.p.a.;
3. art. 145 § 1 pkt 1 lit. b P.p.s.a. przez jego niezastosowanie, pomimo naruszenia art. 141 § 4 i art. 134 § 1 P.p.s.a., ponieważ Wojewoda Dolnośląski w toku postępowania administracyjnego naruszył art. 79 § 2 w związku z art. 10 § 1 K.p.a. i art. 118 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 121 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.g.n.", gdyż bezzasadnie oddalił wniosek wnoszącego skargę kasacyjną o powtórzenie czynności dowodowych przeprowadzonych na wcześniejszej rozprawie administracyjnej, na której nie był obecny bez własnej winy;
4. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c P.p.s.a. przez jego niezastosowanie, pomimo naruszenia art. 141 § 4 i art. 134 § 1 P.p.s.a. przez błędną ocenę postępowania organów administracji, które nie dostrzegły, że dowód w postaci operatu szacunkowego o wartości przedmiotowej nieruchomości jest niekompletny, a więc nie spełnia wymogów prawa; oznacza to, że w toku postępowania administracyjnego naruszono art. 7, art. 76 § 1, art. 77 § 1 i art. 80 K.p.a. w związku z § 55 ust. 2, § 4 ust. 4 i § 5 ust. 1 i 3 rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207 poz. 2109 ze zm.), powoływanego dalej jako "rozporządzenie";