Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Bożena Popowska sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.) sędzia del. WSA Agnieszka Miernik Protokolant sekretarz sądowy Justyna Stępień po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 2098/13 w sprawie ze skargi Miasta Stołecznego Warszawy na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. zasądza od Miasta Stołecznego Warszawy na rzecz Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w Warszawie kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 28 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 2098/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi Miasta Stołecznego Warszawy, uchylił decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] Dyrektor Aresztu Śledczego Warszawa - Mokotów przydzielił lokal mieszkalny nr [...] przy ul. [...] w Warszawie S. B. - funkcjonariuszowi służby stałej tej jednostki organizacyjnej Służby Więziennej.
W dniu 5 maja 2011 r. do Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Warszawie wpłynął wniosek Zastępcy Burmistrza Dzielnicy Mokotów Miasta Stołecznego Warszawy o stwierdzenie nieważności ww. decyzji z powodu wydania decyzji z naruszeniem przepisów o właściwości.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w Warszawie odmówił stwierdzenia nieważności przedmiotowej decyzji.
Burmistrz Dzielnicy Mokotów Miasta Stołecznego Warszawy odwołał się od powyższej decyzji, podnosząc, że lokal nr [...] przy ul. [...] w Warszawie stanowi własność Miasta Stołecznego Warszawy i jest niezbędny do realizacji ustawowych zadań gminy.
Dyrektor Generalny Służby Więziennej decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Dyrektor Generalny Służby Więziennej podzielił stanowisko organu I instancji wskazując, że w sprawie nie zachodzi żadna z przesłanek, określonych w art. 156 § 1 k.p.a. Przede wszystkim nie można skutecznie twierdzić, że decyzja Dyrektora Aresztu Śledczego w Warszawie - Mokotowie z dnia [...] lutego 2011 r., została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości.
Dyrektor Aresztu Śledczego w Warszawie - Mokotowie posiadał uprawnienie do przydziału lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] w Warszawie. Z akt administracyjnych wynika, że lokal ten jest własnością Miasta Stołecznego Warszawy i pozostaje on w dyspozycji Aresztu Śledczego w Warszawie - Mokotowie.
Organ II instancji nie podzielił poglądu odwołującego się, że przydzielając powyższy lokal organ Służby Więziennej naruszył przepisy o właściwości, bowiem tylko właściciel - Miasto Stołeczne Warszawa jest wyłącznie uprawnione do wskazania najemcy lokalu mieszkalnego. Gdyby tylko Miasto Stołeczne Warszawa uprawnione było do wskazywania osób uprawnionych do zajmowania lokali mieszkalnych pozostających w dyspozycji, zbędny byłby przepis art. 3 ust 2 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz art. 177 ust. 1 ustawy o Służbie Więziennej.
W sprawie nie wystąpiły także pozostałe przesłanki stwierdzenia nieważności, określone w art. 156 § 1 k.p.a.
Organ II instancji nie podzielił również poglądu, że wydanie decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego w sytuacji, gdy do Służby Więziennej została wystosowana prośba o zwracanie zwalnianych lokali do miasta stanowi o naruszeniu prawa i jest podstawą do stwierdzenia nieważności decyzji.