Skarga kasacyjna na decyzję SKO w Katowicach w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Dnia 6 lutego 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Marcin Kamiński po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 31 marca 2017 r. sygn. akt II SA/Gl 1/17 w sprawie ze skargi M. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 31 marca 2017 r. sygn. akt II SA/Gl 1/17 oddalił skargę M. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Rada Miejska w Tarnowskich Górach uchwałą z dnia 2 kwietnia 2008 r. nr XXIII/245/2008 w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, w związku z jej podziałem (Dz. Urz. Woj. Śl. Nr 99, poz. 2069), w § 1 ustaliła stawkę procentową opłaty, o której mowa w art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j.: Dz. U. 2015, poz. 1774 ze zm., dalej w skrócie "u.g.n."), w wysokości 20% wzrostu wartości nieruchomości.

Burmistrz Miasta Tarnowskie Góry decyzją z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] ustalił wobec M. A. opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, który nastąpił w wyniku podziału sześciu działek nr: 3142/130, 3143/130, 3144/130, 3145/130, 3146/130, 3219/130 na trzynaście działek - w wysokości 1.292,60 zł

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w/w podział, na wniosek M. A. został zatwierdzony decyzją Burmistrza Miasta Tarnowskie Góry z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...]. Podał, że wycenę nieruchomości zlecono rzeczoznawcy majątkowemu K. M., który w operacie szacunkowym ustalił wartość nieruchomości przed podziałem na kwotę 426.988,00 zł, zaś po podziale na kwotę 433.451,00 zł. Zgodnie z wyceną, wzrost wartości nieruchomości w wyniku podziału wyniósł zatem 6.463,00 zł, co przy zastosowaniu stawki opłaty adiacenckiej w wysokości 20% daje kwotę 1.292,60 zł. Rzeczoznawca w operacie szacunkowym określił wartość nieruchomości podejściem porównawczym, metodą korygowania ceny średniej. Określona wartość rynkowa wycenianej nieruchomości mieści się w przedziale cen transakcyjnych uzyskiwanych za nieruchomości podobne w obrocie rynkowym. Na wartość nieruchomości decydujący wpływ miała lokalizacja i sąsiedztwo nieruchomości. Z powyższych względów otrzymany wynik można uznać za bliski cenie możliwej do osiągnięcia na lokalnym rynku nieruchomości. Wartość prawa własności przedmiotu wyceny, określona w operacie szacunkowym, ustalona została bowiem zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów prawa i standardami zawodowymi, z dołożeniem należytej staranności właściwej dla zawodowego charakteru tych czynności oraz zasadami etyki zawodowej i zasadą bezstronności i stanowi wystarczającą podstawę do określenia ustalonej dla M. A. opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.

M. A. w odwołaniu od w/w decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach zarzucił organowi pierwszej instancji naruszenie:

- art. 10 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm., dalej w skrócie "K.p.a."), poprzez odmowę zapoznania się z kluczowym w sprawie dowodem - operatem szacunkowym, co uniemożliwiło pełnomocnikowi strony wypowiedzenie się co do zebranego w sprawie materiału dowodowego;

Strona 1/10