Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. WSA Adam Jutrzenka- Trzebiatowski (spr.) Protokolant asystent sędziego Inesa Wyrębkowska po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 stycznia 2017 r. sygn. akt II SAB/Wa 598/16 w sprawie ze skargi S. na bezczynność M. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] czerwca 2016 r. o ponowne wykorzystanie informacji sektora publicznego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od S. na rzecz M. 480 (czterysta osiemdziesiąt) zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 stycznia 2017 r., wydanym w sprawie o sygn. akt II SAB/Wa 598/16, oddalił skargę S. na bezczynność M. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] czerwca 2016 r., błędnie określając go jako wniosek o udostępnienie informacji publicznej, zamiast wniosek o ponowne wykorzystanie informacji sektora publicznego
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie prawnym i faktycznym.
W dniu [...] czerwca 2016 r. S. wystąpiło do M. z wnioskiem o udostępnienie informacji sektora publicznego, tj. kalendarza spotkań M. w okresie od [...] maja 2016 r. do dnia udostępnienia informacji oraz księgi wejść i wyjść gości (rejestru wejść/wyjść gości) do M. od [...] maja 2016 r. do dnia udostępnienia informacji, w postaci przeszukiwalnych plików elektronicznych w formacie plików pdf lub xlsx, podkreślając, iż zamierza przedmiotową informację wykorzystywać w celach niekomercyjnych do artykułów i analiz na stronach internetowych S. oraz porównywania spotkań M. oraz gości M. z innymi M., bądź M.
W odpowiedzi z dnia [...] czerwca 2016 r. organ wskazał, iż wnioskowana informacja nie stanowi informacji publicznej. Kalendarz m. ma charakter roboczy, często podlega zmianom i dotyczy spraw organizacyjnych i porządkowych. Natomiast księga wejść i wyjść zawiera jedynie dane osobowe osób niebędących pracownikami m. Jest to nośnik informacji o charakterze wewnętrznym, często technicznym, pomocniczo służącym do zarządzania budynkiem.
Pismem z dnia [...] lipca 2016 r. powyższe S. wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność M. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] czerwca 2016 r. o udostępnienie informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystania, zarzucając organowi naruszenie art. 54 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 1, art. 2 ust. 1 i 2 i art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 2016 r. poz. 352 - określanej dalej jako u.p.w.i.s.p.) przez uniemożliwienie ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego, domagając się zobowiązania organu do wykonania wniosku w terminie 14 dni od dnia doręczenia akt organowi.
W uzasadnieniu skargi S. uznając stanowisko organu za błędne i niemające oparcia w stanie faktycznym sprawy podniosło, iż prawo do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego należy rozpatrywać jako część wolności pozyskiwania i rozpowszechniania informacji zagwarantowanej w art. 54 ust. 1 Konstytucji RP. Częścią tej wolności jest uprawnienie ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego Dodatkowo instytucja ponownego wykorzystywania koncentruje się na wykorzystywaniu gospodarczej wartości informacji umożliwiając rozwój projektów komercyjnych i niekomercyjnych w zakresie gospodarki cyfrowej. S. wskazało również, że wniosek w całości dotyczył ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego. Dlatego nie powinien być oceniany w kontekście informacji publicznej oraz ustawy o dostępie do informacji publicznej. Ustawodawca celowo wyłączył materie ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego oraz dostępu do informacji publicznej ze względu na odmienne cele i cechy tych wartości. Błędne jest zatem analizowanie przez organ wnioskowanych dokumentów jako informacji publicznej. W odpowiedzi na wniosek M. stwierdził, iż wnioskowana informacja nie stanowi informacji publicznej. Tymczasem wniosek został złożony w trybie u.p.w.i.s.p. S. wnosiło więc o udostępnienie informacji sektora publicznego, a nie informacji publicznej. Ustawa o ponownym wykorzystaniu informacji sektora publicznego zawiera odrębną i autonomiczną procedurę ponownego wykorzystania informacji. Tylko więc na podstawie tej ustawy powinien być rozpatrywany przedmiotowy wniosek.