Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędzia NSA : Anna Lech Sędzia NSA: Małgorzata Pocztarek Protokolant Aleksandra Żurawicka po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Edukacji Narodowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 sierpnia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 698/07 w sprawie ze skargi I. W. na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności aktu nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela mianowanego z dnia [...] sierpnia 2005 r., nr [...] oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 sierpnia 2007 r. sygn. akt II SA/ Wa 698/07 uchylił decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Lubelskiego Kuratora Oświaty z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności aktu nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela mianowanego. Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.
Lubelski Kurator Oświaty decyzją z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...], powołując się na art. 156 § 1 pkt 2 i art. 157 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.- dalej w skrócie kpa) w związku z art. 9b ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.), stwierdził nieważność decyzji Starosty Puławskiego z dnia [...] sierpnia 2005 r. nr [...] o nadaniu I. W. stopnia nauczyciela mianowanego.
Minister Edukacji Narodowej, po rozpatrzeniu odwołania I. W., decyzją z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa w związku z art. 9b ust. 7 pkt 3 ustawy Karta Nauczyciela, powyższą decyzję utrzymał w mocy. Podzielił przy tym stanowisko Lubelskiego Kuratora Oświaty, iż decyzja Starosty Puławskiego nr [...] została wydana z rażącym naruszeniem art. 9 ust. 1 pkt 1 oraz art. 9b ust. 1 ustawy Karta Nauczyciela, gdyż I. W. nie spełniła wszystkich wymogów do nadania jej kolejnego stopnia awansu zawodowego. Skarżąca ukończyła 5-letnie studia magisterskie, uzyskując w dniu 20 czerwca 2000 r. tytuł magistra chemii. Legitymuje się także ukończonymi w 2002 r. podyplomowymi studiami w zakresie pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej. Dnia 28 czerwca 2002 r. otrzymała stopień nauczyciela kontraktowego. Od 1 września 2002 r. była zatrudniona na stanowisku nauczyciela chemii w Zespole Szkół nr [...] w P., który z dniem 1 stycznia 2004 r. został włączony do Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w P. Od tego dnia wymieniona stała się nauczycielem wskazanego ośrodka wychowawczego. Do Zespołu Szkół nr [...] w P. kierowani byli chłopcy moralnie zagrożeni, opóźnieni w nauce. W szkołach, włączonych do Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w P., nadal uczą się dzieci i młodzież niedostosowana społecznie. Uczniowie ci, jak wynika z postanowień art. 71 b ust. 1, 2 oraz art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), wymagają stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy. Zgodnie z § 5 ust.2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 10 września 2002 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli (Dz. U. Nr 155, poz. 1288 z późn. zm.) od nauczyciela zatrudnionego w szkołach specjalnych, a więc takich, w której pracuje I. W., wymagane jest ukończenie studiów podyplomowych lub kursu kwalifikacyjnego w zakresie pedagogiki specjalnej odpowiedniej do niepełnosprawności uczniów. Przez niepełnosprawność uczniów należy rozumieć także ich niedostosowanie społeczne. Za taką interpretacją przemawia art.71b ust.1 ustawy o systemie oświaty, który stwierdza, że kształceniem specjalnym obejmuje się dzieci i młodzież, o których mowa w art.1 pkt 5, czyli także młodzież nieprzystosowaną społecznie, wymagającą specjalnej organizacji nauki i metod pracy. Do przepisu tego nawiązuje art.71b ust.2 ustawy o systemie oświaty, który w stosunku do młodzieży wymienionej w ust.1, traktowanej jako młodzież niepełnosprawna, nakazuje organizować naukę zapewniającą między innymi ich resocjalizację. Przepis ten rozróżnia upośledzenie umysłowe od innych rodzajów niepełnosprawności, do których należy zaliczać również nieprzystosowanie społeczne. I. W. nie legitymuje się wskazanymi kwalifikacjami, gdyż ukończone przez nią studia podyplomowe w zakresie pedagogiki opiekuńczo - wychowawczej nie mogą być uznane za studia podyplomowe z zakresu pedagogiki specjalnej. Nie posiada ona zatem stosownego, potwierdzonego odpowiednim dokumentem, przygotowania do pracy z młodzieżą nieprzystosowaną społecznie. Skoro jednym z warunków nadania nauczycielowi kolejnego stopnia awansu zawodowego, zgodnie z art.9b ust.1 pkt 1 Karty Nauczyciela, jest posiadanie określonych kwalifikacji, a I. W. nie spełnia wymogów kwalifikacyjnych przewidzianych w § 5 ust.2 cyt. rozporządzenia, to nadanie jej stopnia nauczyciela mianowanego, stanowi rażące naruszenie prawa, w którym mowa w art. 156 § 1 pkt 2 kpa.