Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Ewa Dzbeńska Sędziowie NSA Izabella Kulig-Maciszewska del. NSA Ewa Krawczyk (spr.) Protokolant asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 lipca 2010 r. sygn. akt IV SA/Po 407/10 w sprawie ze skargi R. Z. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 20 lipca 2010 r., sygn. akt IV SA/Po 407/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, oddalił skargę R. Z. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie uposażenia.
W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przytoczył następujący stan faktyczny i prawny sprawy:
Decyzją z dnia [...] marca 2006 r., Nr [...], Dowódca Wojsk Lądowych stwierdził nieważność decyzji Dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego o zwolnieniu skarżącego z zawodowej służby wojskowej. R. Z., przyznano świadczenia wynikające ze zwolnienia ze służby oraz emeryturę wojskową, a następnie, w związku ze stwierdzeniem nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby wojskowej, potrącono mu świadczenia z tytułu odprawy oraz ekwiwalentu za urlop. Po otrzymaniu tych świadczeń, R. Z. wystąpił z wnioskiem o zwrot potrąconych świadczeń. Ministerstwo Obrony Narodowej pismem z dnia [...] stycznia 2007 r., Nr [...] w sprawie postępowania i uprawnień żołnierzy, którym stwierdzono nieważność decyzji o zwolnieniu ich ze służby, przesłanym do terenowych organów administracji wojskowej, zobowiązało te organy do wypłaty uposażenia za okres, w którym żołnierze faktycznie pozostawali poza służbą, z zaznaczeniem, że mają to być należności zwaloryzowane zgodnie z przepisami. Odnośnie roszczeń o zwrot potrąconych świadczeń ustalono, że z uwagi na decyzję o stwierdzeniu nieważności są one nienależne, bowiem podstawa prawna tego świadczenia odpadła.
Wojskowy Komendant Uzupełnień w K. decyzją z dnia [...] września 2008 r., Nr [...], wydaną na podstawie art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750, z późn. zm.) zwaną dalej s.w.ż.z oraz art. 14 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 241, z późn. zm.), a także rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie wojewódzkich sztabów wojskowych i wojskowych komend uzupełnień (Dz. U. Nr 66, poz. 613, z późn. zm.), odmówił R. Z. zwrotu kwot potrąconych z uposażenia. Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Poznaniu decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r., Nr [...], utrzymał w mocy wskazaną wyżej decyzję i stwierdził, że w spornym okresie skarżący nie pełnił służby wojskowej, ale otrzymał od Ministerstwa Obrony Narodowej należności pieniężne związane ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, w szczególności dwunastomiesięczne uposażenie i odprawę wojskową. Do chwili przywrócenia do służby wojskowej otrzymywał również emeryturę wynoszącą 50-70% uposażenia. Po przywróceniu do służby wojskowej R. Z. odmówił zwrotu świadczenia emerytalnego i innych świadczeń. Zdaniem organu, w niniejszej sprawie skarżący pozostawał w stosunku służbowym, ale nie jako pełniący wówczas czynną służbę wojskową, w związku z czym, prawo do uposażenia powiązane zostało z faktycznym podejmowaniem służby.
Na powyższą decyzję R. Z. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, twierdząc, że należą mu się świadczenia finansowe za okres od dnia [...] lutego 2003 r. do dnia [...] maja 2006 r. niewypłacone w całości z powodu dokonanego potrącenia.