Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Ewa Dzbeńska Sędziowie: sędzia NSA Janina Antosiewicz (spr.) sędzia WSA del. Wojciech Mazur Protokolant st. inspektor sądowy Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 października 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 495/10 w sprawie ze skargi J.T. na postanowienie Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 15 października 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 495/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. T. na postanowienie Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...], którym utrzymano w mocy postanowienie tego organu z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...], zawieszające postępowanie w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Komisji z dnia [...] grudnia 2005 r., nr [...].
W uzasadnieniu powyższego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał następujące okoliczności faktyczne i prawne:
Wyrokiem z dnia 11 września 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 520/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. T. na wskazaną wyżej decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] grudnia 2005 r. Decyzją tą, po ponownym rozpatrzeniu sprawy zatwierdzenia uchwały Rady Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego z dnia [...] czerwca 2004 r. o nadaniu dr J. T. stopnia naukowego doktora habilitowanego, Komisja utrzymała w mocy swą decyzję z dnia 28 lutego 2005 r., nr [...] odmawiającą zatwierdzenia powyższej uchwały. Następnie Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną J. T. wyrokiem z dnia 2 sierpnia 2007 r., sygn. akt I OSK 1187/07 stwierdzając, że nie dopatrzył się naruszenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, jak również naruszenia prawa materialnego.
Wnioskiem z dnia 13 października 2007 r. J. T. zwrócił się do Komisji o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją z dnia [...] grudnia 2005 r. z powodu przyczyn wymienionych w art. 145 § 1 pkt 1, 4, 5 K.p.a., oraz o stwierdzenie jej nieważności. Po rozpatrzeniu tego wniosku Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów decyzją z dnia [...] listopada 2007 r., nr [...], odmówiła wznowienia postępowania w sprawie zatwierdzenia uchwały Rady Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego z dnia [...] czerwca 2004 r.
Na skutek złożonego przez stronę wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy -Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów decyzją z dnia [...] stycznia 2008 r., nr [...], utrzymała w mocy swoją decyzję z dnia [...] listopada 2007 r.
Na skutek skargi J. T. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 27 sierpnia 2008 r. sygn. akt I SA/Wa 387/08, uchylił obie decyzje Komisji w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania. Sąd stwierdził, że z treści art. 149 § 2 K.p.a. wynika, że ustalenie, czy istnieją merytoryczne podstawy wznowienia postępowania może nastąpić wyłącznie w toku postępowania, wznowionego. Oznacza to, że ocena przyczyn wznowienia postępowania, przed wydaniem postanowienia o wznowieniu postępowania, jest niedopuszczalna. Skoro J. T. złożył wniosek o wznowienie postępowania, a podane w nim przyczyny mieszczą się w kategorii podstaw do wznowienia postępowania, wymienionych w art. 145 § 1 K.p.a., organ nie mógł wydać decyzji odmawiającej wznowienia na podstawie art. 149 § 3 K.p.a. Organ, w przypadku pozytywnego ustalenia w zakresie formalnej dopuszczalności wniosku, winien był wydać postanowienie o wznowieniu postępowania, o jakim mowa w art. 149 § 1 i 2 K.p.a. i dopiero po jego wydaniu badać, czy rzeczywiście wystąpiła przyczyna wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją Komisji z dnia [...] grudnia 2005 r.