Skarżąca wskazała, że nie istnieje tożsamość podmiotowa wnioskodawców. Dotychczasowe wnioski były składane przez wykonawcę, natomiast wniosek z dnia [...] grudnia 2016 r. został złożony przez osobę trzecią, dotychczas nie wnioskującą o dostęp do jakichkolwiek informacji dotyczących przedmiotowej inwestycji. Zakres wnioskowanej informacji nie pokrywa się z wcześniej składanymi przez wykonawcę wnioskami oraz udzieloną przez organ informacją.
Kancelaria podniosła również, iż wiadomym jej jest, że w przeszłości wniosek wykonawcy o przekazanie zaktualizowanych informacji dotyczących zestawienia wszelkich rozliczeń zamawiającego z tytułu umowy na projektowanie i roboty budowlane z dnia [...] października 2012 r. z generalnym wykonawcą oraz z podwykonawcami z tytułu umów cesji, też nie został załatwiony, co stało się przedmiotem skargi na bezczynność, rozstrzygniętej wyrokiem WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 7 maja 2014 r. w sprawie II SAB/Go 37/14.
Następnie podała, że pozostaje zainteresowana kontrolą prawidłowości wydatkowania publicznych środków, związanych z realizacją rozbudowy A w G. Do dnia złożenia skargi skarżony organ ani nie udostępnił żądanej informacji, ani też nie wydał decyzji odmownej zgodnie z art. 16 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. 2001 nr 112 poz. 1198 ze zm.), dalej jako "u.d.i.p.", czym naruszył 14-dniowy termin zapisany w art. 13 ust. 1 tej ustawy.
W odpowiedzi na skargę, Dyrektor MOSiR wniósł o jej oddalenie. Wskazał, iż wbrew wywodom skargi żądanie skarżącej nie stanowi wniosku o udostępnienie informacji publicznej. Żądanie zawarte w złożonym wniosku zostało bowiem sformułowane w sposób całkowicie niezrozumiały, co uniemożliwia jego rozstrzygnięcie. Zawarte w tym wniosku żądanie udostępnienia potwierdzeń przelewów dokonanych na rzecz generalnego wykonawcy oraz podwykonawców nie podlega rozpoznaniu jako wniosek o udostępnienie informacji publicznej. Organ wskazał na treść art. 3 ust. 2 i art. 6 ust. 4 lit. a u.d.i.p. oraz stwierdził, że nie mają postaci dokumentów urzędowych, dokumenty niepodpisane generowane przez system transakcyjny. Nadto prawo do informacji dotyczy informacji publicznej tj. informacji o czymś, a nie udostępnienia zbioru materiałów jako takich. Wniosek strony skarżącej nie spełnia minimum wymogów formalnych pozwalających na określenie przedmiotu i zakresu żądania, wobec czego brak jego rozpoznania w trybie u.d.i.p. nie skutkuje bezczynnością w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2002 nr 153 poz. 1270 ze zm.), dalej jako "p.p.s.a.". Końcowo zarzucił też, że skarżąca nie zawarła we wniosku uzasadnienia żądania udostępnienia informacji, w szczególności nie określiła dlaczego wnioskowane informacje mają charakter publiczny oraz nie przedstawiła celu w jakim mają być wykorzystane.
W uzasadnieniu powołanego na wstępie wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że według art. 1 ust. 1 u.d.i.p. każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w ustawie. Przepis ten jest doprecyzowaniem konstytucyjnej zasady prawa do informacji określonego w art. 61 Konstytucji RP. Sąd wskazał również na art. 4 ust. 1, art. 6, art. 13 ust. 1 i 2, art. 10 ust. 1, art. 14 ust 2 i 16 ust. 1 i art. 15 ust. 2 ustawy oraz zaznaczył, że udostępnienie informacji publicznej jest czynnością materialno-techniczną.