Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Kamińska po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 marca 2015 r. sygn. akt IV SAB/Wr 330/14 w sprawie ze skargi Z. K. na bezczynność Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej we Wrocławiu w przedmiocie rozpoznania wniosku skarżącego z dnia 19 maja 2003 r. o wstrzymanie eksmisji oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 12 marca 2015 r. sygn. akt IV SAB/Wr 330/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Z. K. na bezczynność Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej we Wrocławiu w przedmiocie rozpoznania wniosku skarżącego z dnia 19 maja 2003 r. o wstrzymanie eksmisji.
Sąd wskazał, że Z. K. wniósł skargę na bezczynność Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej we Wrocławiu w przedmiocie rozstrzygnięcia jego wniosku z dnia 19 maja 2003 r., w którym domagał się wstrzymania eksmisji i wznowienia postępowania w sprawie eksmisji w związku niedoręczeniem mu decyzji administracyjnej nr [...]. Skarżący wywodził, że w tytule wykonawczym z 30 kwietnia 2003 r. organ zamieścił niedoręczoną decyzję nr [...] jako doręczoną, a w związku z powyższym nie wykonał obowiązku wynikającego z art. 29 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r., poz. 1619 ze zm.), dalej: u.o.p.e.a, sprawdzenia aktu jej doręczenia. Ponadto pomimo tego zarzutu z art. 33 u.o.p.e.a. organ nie wykonał żadnego obowiązku ustawowego wynikającego z art. 34 i art.45 u.o.p.e.a. i nie odstąpił od kolejnych czynności egzekucyjnych. W związku z powyższym skarżący wniósł o zobowiązanie organu do przerwania bezczynności w wyznaczonym mu terminie i rozstrzygnięcie wniosku skarżącego z 19 maja 2003 r. zgodnie z art. 34 u.o.p.e.a.
Ponadto skarżący wskazał, że organ nadrzędny Prezes WAM pismem z dnia 8 września 2014 r. rozstrzygnął, że organ nie jest bezczynny.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej we Wrocławiu wniósł o jej oddalenie, podnosząc zarzut uprzedniego wyeliminowania z obrotu prawnego postanowienia o zastosowaniu środka egzekucyjnego oraz umorzenia postępowania egzekucyjnego. Dodatkowo organ wyjaśnił, że lokal mieszkalny nr [...] przy ul. [...]we Wrocławiu, przydzielił skarżącemu Komendant Garnizonu Wrocław na podstawie imiennego nakazu przydziału osobnej kwatery stałej nr [...] z dnia 16 lipca 1976 r. Na wniosek skarżącego z dnia 26 sierpnia 1993 r. o przyznanie pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Obrony Narodowej na budowę domu jednorodzinnego przy ul. [...] we Wrocławiu, szef WRZKB Wrocław przyznał ww. pomoc finansową w formie zaliczkowej. Ubiegając się o przyznanie przedmiotowej pomocy finansowej, skarżący zobowiązał się do dobrowolnego zwolnienia i przekazania osobnej kwatery stałej nr 21 we Wrocławiu przy ul. [...] do dyspozycji ówczesnych wojskowych organów kwaterunkowych.
Organ podkreślił, że obowiązek zwolnienia kwatery przez osobę, która otrzymała pomoc finansową na budownictwo mieszkaniowe z funduszu MON, wynikał z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 19 ze zm.), a po wejściu w życie w dniu 1 stycznia 1996 r. przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn. Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 368 ze zm.) z art. 87 ust. 1 tej ustawy.