Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędzia del. NSA Grzegorz Jankowski po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Zarządu Dzielnicy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 marca 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 696/18 w sprawie ze skargi M. G. i V. M. na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zakwalifikowania i umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 7 marca 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 696/18 w sprawie ze skargi M. G. i V. M. na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] z [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zakwalifikowania i umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu, na podstawie art. 147 § 1 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z
2018 r., poz. 1302 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", stwierdził, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa.
Na mocy tej uchwały nie wyrażono zgody na umieszczenie skarżących na liście osób zakwalifikowanych do zawarcia umowy najmu ze względu na posiadany przez nich tytuł prawny do zajmowanego lokalu. Powołano się na § 22 ust. 2 pkt 3 i ust. 5 uchwały Nr LVIII/1751/2009 Rady m.st. Warszawy z 9 lipca 2009 r w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu miasta stołecznego Warszawy (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 132, poz. 3937 ze zm.) dalej zwanej "uchwałą mieszkaniową".
W ocenie Sądu pierwszej instancji sprawa nie została prawidłowo wyjaśniona w kontekście istotnych uwarunkowań faktycznych, nie odniesiono się bowiem w ogóle do kryteriów podstawowych, warunkujących zakwalifikowanie do zawarcia umowy najmu lokalu zawartych w § 4 uchwały mieszkaniowej.
Skargę kasacyjną złożył Zarząd Dzielnicy [...], zaskarżając wyrok w całości i wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, względnie o jego uchylenie i oddalenie skargi, a ponadto zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. zarzucono naruszenie:
1) art. 57 § 1 pkt 3 p.p.s.a. przez uwzględnienie skargi zawierającej braki formalne w postaci pominięcia przez skarżących określenia naruszenia prawa lub interesu prawnego, i w konsekwencji naruszenie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. poprzez jego niezastosowanie;
2) art. 57 § 1 zdanie pierwsze p.p.s.a. w związku z art. 45, art. 46 § 1 przez uwzględnienie skargi wniesionej w zasadniczej i przeważającej części w formie ustnej przez pełnomocników skarżących na rozprawie 7 marca 2019 r. i w konsekwencji naruszenie art. 57 § 1 zdanie pierwsze p.p.s.a. w związku z art. 45, art. 46 § 1 poprzez jego niezastosowanie.
Ponadto podniesiono zarzuty naruszenia prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie przepisów:
1) § 4 w związku z § 22 ust. 2 uchwały mieszkaniowej przez niewłaściwą subsumpcję stanu faktycznego i w konsekwencji błędne przyjęcie, że Zarząd Dzielnicy nie zbadał i nie odniósł się do kryteriów podstawowych (progu dochodowego i bezdomności), przez co organ miał nie wyjaśnić istotnych okoliczności sprawy, chociaż rodzina skarżących miała zaspokojone potrzeby mieszkaniowe, skoro zamieszkiwała w lokalu na podstawie umowy najmu;
2) § 4 w związku z § 1 pkt 21 uchwały mieszkaniowej przez niewłaściwą subsumpcję stanu faktycznego i w konsekwencji błędne przyjęcie, że każda osoba, która złoży wniosek o wynajęcie mieszkania komunalnego, nawet gdy przebywa czasowo na terenie dzielnicy, ma uzyskać pomoc mieszkaniową, gdy spełnia przesłanki opisane w § 4 tej uchwały, podczas gdy uchwała ogranicza organowi możliwość udzielenia pomocy mieszkaniowej poprzez wynajęcie lokalu tylko co do osoby, która wykaże, że Warszawa jest miejscem jej stałego pobytu;