Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.), Sędzia NSA Anna Lech, Sędzia del. NSA Jolanta Sikorska, Protokolant starszy inspektor sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej Legionowo od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1560/11 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej Legionowo na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 4 lipca 2011 r. nr 1697/2011 w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną
Starosta Powiatu Legionowskiego decyzją z [...] czerwca 2011 r. nr [...] ustalił odszkodowanie w łącznej wysokości 25 312,50 zł za udział ½ części nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka ewidencyjna nr [...] o pow. 135 m2 w obrębie ewidencyjnym [...], zajętej pod drogę publiczną gminną - ulicę [...] w Legionowie, zobowiązując do jego wypłaty na rzecz A. S. w wysokości 1/3 ustalonej kwoty, na rzecz J. R. w wysokości 1/3 ustalonej kwoty i tak samo na rzecz K. R. - Gminę Legionowo. Uzasadniając swe rozstrzygniecie stwierdził, że w sprawie został sporządzony przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego W. K. prawidłowy operat szacunkowy nr [...], a przedmiotowa nieruchomość spełnia przesłanki przewidziane w art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 ze zm.).
Od decyzji odwołanie złożyła Gmina Legionowo zarzucając Staroście oparcie się na zawyżonej wycenie nieruchomości sporządzonej przez rzeczoznawcę majątkowego, która zdaniem odwołującej się Gminy Legionowo, nie zbadała istnienia transakcji drogowych na rynku regionalnym i krajowym ograniczając się jedynie do obszaru samego miasta Legionowa. Ponadto zarzucono, że w operacie rzeczoznawca niepotrzebnie zastosowała niektóre współczynniki cech rynkowych nieruchomości, które miały wpływ na zawyżenie wartości przedmiotowej nieruchomości.
Wojewoda Mazowiecki decyzją z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] po rozpatrzeniu odwołania Prezydenta Miasta Legionowo od decyzji Starosty Powiatu Legionowskiego z dnia [...] czerwca 2011 r. ustalającej odszkodowania za udział ½ części nieruchomości zajętej po drogę publiczną gminną - ulicę [...] w Legionowie, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Wojewoda stwierdził, że dokonana przez organ pierwszej instancji ocena stanu prawnego i faktycznego nie budzi zastrzeżeń. W uzasadnieniu powołał się na przepis art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. oraz powołał przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości. Zdaniem Wojewody analiza sporządzonego w sprawie operatu szacunkowego wskazuje, iż został sporządzony w sposób prawidłowy. Rzeczoznawca zastosowała się do dyspozycji § 36 ust. 2 pkt ww. rozporządzenia, przyjęła podejście porównawcze, metodę korygowania ceny średniej biorąc do porównań rynek nieruchomości gruntowych niezabudowanych położonych na obszarze miasta Legionowo, objętych transakcjami sprzedaży w latach 2008-2010 r. Jak wyjaśniła biegła na analizowanym rynku lokalnym obejmującym miasto Legionowo w badanym okresie czasu nie odnotowano transakcji sprzedaży działek przeznaczonych bądź zajętych pod drogi publiczne, które mogłyby posłużyć jako materiał porównawczy. Biegła wybrała 11 transakcji umów kupna-sprzedaży, o cechach możliwie najbardziej zbliżonych do cech nieruchomości wycenianej pod względem rodzaju nieruchomości, jej położenia, sposobu użytkowania, przeznaczenia w planie miejscowym zagospodarowania przestrzennego, stopnia wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej, stanu zagospodarowania i aktualnie kształtujących się cen w obrocie nieruchomościami.