Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędziowie sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska sędzia del. WSA Olga Żurawska - Matusiak Protokolant sekretarz sądowy Maciej Radajczyk po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 9 października 2012 r. sygn. akt II SA/Ol 133/12 w sprawie ze skargi I. Ż. na akt administracyjny Burmistrza Giżycka z dnia 13 grudnia 2011 r. nr 5SW. WO. 1.2.3.1. 2010. 2011 w przedmiocie kosztów udostępnienia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną
Burmistrz Miasta Giżycka działając na podstawie art. 15 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) pismem z dnia 13 grudnia 2011 r., nazwanym: "Zawiadomienie o kosztach udostępnienia informacji publicznej", w związku ze złożonymi przez I. Ż. wnioskami o udostępnienie informacji publicznej dotyczącymi:
1) treści dokumentów, dotyczących określenia herbu i barw miasta (flagi) Giżycka (wniosek z 28 stycznia 2010 r.);
2) treści kart drogowych pojazdów służbowych o określonych numerach rejestracyjnych za okres od 1 kwietnia 2009 r. do 31 lipca 2009 r.;
3) treści protokołu końcowego odbioru robót określonych umową nr 57/12/2008 z dnia 11 grudnia 2008 r. (wniosek z 30 stycznia 2010 r.);
4) treści pisma przewodniczącego załączonego do postanowienia z 4 września 2010 r. o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie 1 OS.761/09 z Prokuratury Rejonowej w Giżycku (wniosek z 3 lutego 2010 r.);
5) treści umowy dotyczącej odśnieżania i sprzątania wzgórza Św. Brunona (wniosek z 8 lutego 2010 r.);
6) treści dokumentów dotyczących Młodzieżowej Rady Giżycka (powiadomienie 10 lutego 2010 r. znak WO.0114-1/14/2010 i z 24 lutego 2010 r. znak WO.0114-1/14-4/2010);
7) treści pozwu skierowanego do sądu cywilnego przeciwko Żegludze Mazurskiej Sp. z o.o. wraz ze wszystkimi dokumentami w powyższej sprawie (wniosek z 16 lutego 2010 r.);
8) treści wszystkich umów zawartych przez Urząd Miejski w Giżycku w związku z realizacją uchwały w sprawie Miejskiego Programu Przeciwdziałania Bezdomności Zwierząt oraz treści umów o dofinansowanie sterylizacji 50 samic kotów (wniosek z 16 lutego 2010 r.) ;
9) wszystkich faktur (rachunków) opłaconych za wydatki poniesione w związku z wydatkami zapisanymi w budżecie oznaczonym numerem 750 za lata 2003-2008 (wniosek z 10 lipca 2009 r.):
ustalił, że dodatkowe koszty udostępnienia informacji publicznej, dotyczącej dokumentów, wymienionych powyżej wyniosły łącznie 228,86 zł (słownie: dwieście dwadzieścia osiem złotych i 86/100 groszy) i zobowiązał I. Ż. do uiszczenia kosztów określonych w pkt 1, do dnia 31 grudnia 2011 r. na wskazane konto bankowe.
Organ stwierdził, że żądanie wnioskodawcy wykraczało poza dyspozycję art. 12 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, ponieważ dotyczyło udostępnienia informacji publicznej w formie elektronicznej, z czym wiązała się konieczność przekształcenia dokumentów wytworzonych w formie papierowej do formy wskazanej przez wnioskodawcę, a co za tym idzie, poniesienie przez organ dodatkowych kosztów. Wskazano, że wnioski I. Ż. dotyczyły wyselekcjonowanych 4800 stron z różnych dokumentów. Z uwagi na sposób archiwizowania akt w teczkach, niemożliwe było zeskanowanie wielu tysięcy stron dokumentów do jednego pliku i przesłanie tych dokumentów przez skanery, będące w posiadaniu organu. Stwierdzono, że Burmistrz Miasta Giżycka w pismach datowanych 5 lutego 2010 r., 8 lutego 2010 r., 24 lutego 2010 r., 24 lutego 2010 r. i 29 marca 2010 r. o oznaczonych numerach, informował stronę o przewidywanych kosztach, związanych z udzieleniem żądanej informacji. Wszystkie powiadomienia zawierały pouczenie o możliwości bezpłatnego dostępu do informacji, poprzez wgląd do dokumentów w siedzibie organu. Z możliwości tej wnioskodawca nie skorzystał i nie zmodyfikował żądania. Organ zauważył, że działania organów publicznych powinna cechować jawność, której gwarantem jest m.in. możliwość dostępu obywateli do informacji publicznej. Jednakże angażowanie urzędników w sporządzanie wielotysięcznych skanów dokumentów na żądanie jednego dociekliwego obywatela może doprowadzić do marnotrawstwa publicznych środków. Dlatego zasadne jest, aby wobec braku chęci osobistego pofatygowania się i skorzystania z udostępnionych przez organ informacji, obywatel taki poniósł przynajmniej opłatę, odpowiadającą kosztom zużytych na jego żądanie materiałów biurowych.