Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędzia del. Jerzy Krupiński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2018 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 marca 2017 r. sygn. akt IV SA/Wr 320/16 w sprawie ze skargi M.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...]maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie przyznania zasiłku stałego oddala skargę kasacyjną.
Przedmiotem skargi kasacyjnej, wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez M.K.(dalej: "skarżący"), jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 marca 2017 r., sygn. akt II SA/Wr 320/16, którym oddalono jego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W., (dalej: "SKO"), z dnia [...] maja 2016 r., nr [...], wydaną w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku stałego.
Wyrok wydany został w następujących, ustalonych przez Sąd I instancji, okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2016 r. skarżący wystąpił do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. o przyznanie zasiłku stałego. W wyniku przeprowadzonego w dniu [...] kwietnia 2016 r. rodzinnego wywiadu środowiskowego ustalono, że wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną, legitymującą się lekkim stopniem niepełnosprawności oraz orzeczeniem lekarza ZUS o częściowej niezdolności do pracy. Jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Ś. jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Na uzyskiwane przez niego miesięczne dochody w łącznej kwocie 783,40 złotych składają się: dodatek mieszkaniowy (141,48 złotych), dodatek energetyczny (11,09 złotych) oraz 1/12 otrzymanego w listopadzie 2015 r. jednorazowego odszkodowania z tytułu długotrwałego uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem choroby zawodowej (630,83 złotych). Do wywiadu środowiskowego dołączone zostały dokumenty obrazujące sytuację osobistą i materialną skarżącego, w tym oświadczenie skarżącego z dnia [...] kwietnia 2016 r. o otrzymaniu jednorazowego dochodu w kwocie 7.570 złotych oraz decyzja ZUS z dnia [...]października 2015 r., nr [...], o przyznaniu jednorazowego odszkodowania z tytułu długotrwałego uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem choroby zawodowej. Decyzją z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...], Prezydent Miasta Ś., działając na podstawie art. 8, art. 37, art. 136 i art. 107 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2015 r., poz. 163 ze zm., [obecnie: Dz. U. z 2017 r., poz. 1769 ze zm.]), zwanej dalej: "u.p.s." odmówił przyznania skarżącemu zasiłku stałego. W uzasadnieniu organ wskazał, że wnioskodawca nie spełnia kryteriów uprawniających go do otrzymania oczekiwanego wsparcia w formie zasiłku stałego. Legitymuje się on bowiem orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności oraz dysponuje dochodem w kwocie 783,40 złotych, przewyższającym ustawowe kryterium dochodowe dla osoby samotnej, które wynosi 634 złotych.
Odwołując się od powyższej decyzji wnioskodawca wskazał, że nieprawidłowo został obliczony uzyskiwany przez niego dochód. Niezasadnie bowiem doliczono do niego odszkodowanie z tytułu choroby zawodowej, które powinno zostać uznane za jednorazowe świadczenie socjalne, niestanowiące dochodu w myśl ustawy o pomocy społecznej.
Opisaną na wstępie decyzją SKO utrzymało w mocy powyższą decyzję i podniosło, że organ pomocy społecznej ustalając prawo do zasiłku stałego zobowiązany jest do wydania decyzji odmownej wówczas, gdy dochód strony przekroczy właściwe kryterium dochodowe. Za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, pomniejszoną o enumeratywnie wyliczone obciążenia, o których mowa w art. 8 ust. 3 u.p.s. W ocenie Kolegium, wypłacone skarżącemu jednorazowe odszkodowanie z tytułu długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, będącego następstwem choroby zawodowej, nie mogło zostać pominięte przy obliczeniu dochodu skarżącego, gdyż nie zostało ono wskazane przez ustawodawcę jako świadczenie niepodlegające doliczeniu do dochodu. Nie jest również żadnym ze świadczeń, o których mowa w art. 8 ust. 4 u.p.s., w szczególności jednorazowym pieniężnym świadczeniem socjalnym. Stąd też, w ocenie organu odwoławczego, organ pierwszej instancji zasadnie doliczył do uzyskanego przez stronę dochodu kwotę stanowiącą 1/12 otrzymanego przez skarżącego jednorazowego odszkodowania.