Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Miejskiej w T. w przedmiocie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędzia NSA del. Leszek Kiermaszek (spr.) Protokolant st. inspektor sądowy Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 480/10 w sprawie ze skargi Z. K. na uchwałę Rady Miejskiej w T. z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 maja 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 480/10, oddalił skargę wniesioną przez Z. K. na uchwałę Rady Miejskiej w T. z dnia [...] lutego 2003 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej.

W uzasadnieniu tego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przytoczył następujący stan faktyczny i prawny sprawy:

Uchwałą z dnia [...] lutego 2003 r., nr [...] Rada Miejska w T. ustaliła stawkę procentową naliczania opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku jej podziału w wysokości 20% różnicy wartości nieruchomości przed podziałem i po dokonaniu podziału. W uchwale stwierdzono, że do podziałów zakończonych decyzją ostateczną do dnia wejścia jej w życie zastosowanie znajduje stawka dotychczasowa w wysokości 30%.

Uchwała ta została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez Z. K. Wniesienie skargi poprzedzało pisemne wezwanie organu do usunięcia naruszenia prawa. Wnosząc o stwierdzenie jej nieważności skarżący podniósł zarzut naruszenia art. 40 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 94 Konstytucji RP. Zdaniem skarżącego przedmiotowa uchwała została wydana bez podstawy prawnej, albowiem oparto ją o treść art. 98 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543), tymczasem Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2007 r., sygn. SK 19/06 ( OTK-A 2007/4/37) orzekł, że powołany przepis w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 lutego 2000 r. do dnia 21 września 2004 r., a więc do dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy o gospodarce nieruchomościami wprowadzającej art. 98a, jest niezgodny z Konstytucją. W ocenie skarżącego w związku z uznaniem za niekonstytucyjny przepisu stanowiącego delegację do wydania przez organ samorządu terytorialnego aktu prawa miejscowego uchwała wydana na podstawie niekonstytucyjnego przepisu jest nieważna. Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie zawiera bowiem żadnego zastrzeżenia, które pozwalałoby przyjąć, że nie wywołał on skutków od dnia wprowadzenia przedmiotowej regulacji, czyli od dnia 15 lutego 2000 r. W świetle tego wyroku art. 98 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami utracił moc od dnia wprowadzenia przedmiotowej regulacji i już w dacie wydawania zaskarżonej uchwały była ona pozbawiona podstawy prawnej.

Skarżący powołując się na decyzję Burmistrza Miasta T. z dnia [...] czerwca 2008 r. nakładającą na skarżącego obowiązek zapłaty opłaty adiacenckiej wynikający z podziału nieruchomości, której jest współwłaścicielem, wskazał na swój interes prawny w przedmiotowej sprawie. Decyzja ta została bowiem wydana na podstawie art. 98a ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz zaskarżonej uchwały. Skarżący wskazał ponadto, że zaskarżoną uchwałę na mocy uchwały Rady Miejskiej w T. z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...] uchylono, jednakże jego żądanie usunięcia stanu niezgodności z prawem nie zostało przez organ spełnione, albowiem może to nastąpić wyłącznie poprzez stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały. Zwrócił także uwagę na skutek uchylenia uchwały, która przestaje obowiązywać od momentu jej uchylenia, zaś stwierdzenie nieważności uchwały powoduje, że nie obowiązywała ona w ogóle. Przywołując wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 października 2004 r., sygn. OSK 765/2004, w którym stwierdzono, że "nawet uchylona uchwała może być unieważniona już od momentu jej podjęcia, jeżeli była sprzeczna z prawem, a przed uchyleniem wywoływała jakieś skutki", skarżący zwrócił uwagę, że zaskarżona uchwała stanowiła podstawę wydania powołanej wyżej decyzji Burmistrza T., ustalającej opłatę adiacencką obciążającą skarżącego.

Strona 1/8