Skarga kasacyjna na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie odmowy uwzględnienia wniosku w sprawie przetwarzania danych osobowych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.) sędzia del. NSA Jolanta Sikorska Protokolant starszy sekretarz sądowy Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 2464/11 w sprawie ze skargi Z. R. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia wniosku w sprawie przetwarzania danych osobowych oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
647 Sprawy związane z ochroną danych osobowych
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona danych osobowych
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych
Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 marca 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 2464/11 oddalił skargę Z. R. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia wniosku w sprawie przetwarzania danych osobowych.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Pismem z dnia 26 września 2010 r. Z. R. wniósł do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych skargę na udostępnienie informacji o przebiegu jego zatrudnienia przez P. w W.. na rzecz T. S.A.

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] odmówił uwzględnienia wniosku.

W oparciu o zgromadzony materiał dowodowy organ ustalił, że skarżący był zatrudniony w R. w W. (obecnie P. w W.) od 1 października 1968 r. do 31 maja 1985 r. Następnie, od 1 czerwca 1985 r., w wyniku porozumienia między zakładami, rozpoczął pracę w Zakładzie [...] w W. (obecnie T. S.A.). W związku z realizowanymi w T. S.A. zwolnieniami grupowymi ze skarżącym została rozwiązana umowa o pracę. Z. R. zakwestionował prawo pracodawcy do umieszczenia go na liście do zwolnienia z powodu niespełnienia wymogu 15 lat pracy w warunkach szczególnych i wniósł do sądu pracy o przywrócenie do pracy.

Pismem z dnia 27 sierpnia 2010 r. T. Oddział w W., wskazując na toczące się postępowanie w sprawie o przywrócenie Z. R. do pracy, zwrócił się do P. o wyjaśnienie, czy w okresie zatrudnienia w R. w W., tj. od 1 października 1968 r. do 31 maja 1985 r., Z. R. - zatrudniony na stanowisku [...], pracował w warunkach szczególnych, uprawniających do przejścia na wcześniejszą emeryturę. Załącznik do powyższego pisma stanowiła kserokopia świadectwa pracy skarżącego z dnia 31 maja 1985 r. wystawionego przez "P." w W. W treści powyższego świadectwa pracy utrwalone były informacje m.in. o okresie zatrudnienia w R. w W. oraz o zajmowanych stanowiskach.

Pismem z dnia 1 września 2010 r. Spółka poinformowała, iż skarżący był pracownikiem R. w okresie od 1 października 1968 r. do 31 maja 1985 r., wskazała okresy zatrudnienia na poszczególnych zajmowanych przez niego stanowiskach oraz poinformowała, że zatrudnienie Z. R. na stanowisku [...] oraz [...] w okresie od 1 października 1969 r. do 31 maja 1985 r. należy zakwalifikować jako pracę w szczególnych warunkach w oparciu o zarządzenie nr 24 Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji "Polskie Radio i Telewizja" z dnia 15 lipca 1988 r. w związku z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. (Dz. U. Nr 8, poz. 43).

T. S.A. w złożonych w sprawie wyjaśnieniach wskazała, iż uzyskanie informacji o okresach zatrudnienia w warunkach szczególnych miało na celu jedynie potwierdzenie prawidłowości działania T. S.A. i zostało przedstawione jako dowód w sprawie przed sądem pracy z powództwa skarżącego. T. S.A. podała, iż dokument wydany przez R. S.A. nie był i nie będzie przetwarzany do innych celów.

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych wskazał, iż przepisy ustawy o ochronie danych osobowych nie uzależniają dopuszczalności przetwarzania danych osobowych wyłącznie od zgody osoby, której dane dotyczą. W ocenie organu udostępnienie danych osobowych skarżącego przez Spółkę na rzecz T. S.A. znajduje uzasadnienie w art. 23 ust. 1 pkt 5 ustawy o ochronie danych osobowych. Zasadnicze znaczenie dla podjętego rozstrzygnięcia mają dwie okoliczności: po pierwsze fakt, że dane osobowe skarżącego zostały udostępnione przez Spółkę w odpowiedzi na złożony przez odbiorcę danych (T. S.A.) wniosek, który wystosowany został ze względu na potrzebę zgromadzenia materiału niezbędnego do udowodnienia w postępowaniu sądowym z powództwa skarżącego zasadności stanowiska T. S.A., iż okres zatrudnienia skarżącego w warunkach szczególnych jest wystarczający do nabycia przez niego prawa do renty lub emerytury (a tym samym spełniony został jeden z wymogów zwolnienia grupowego); po drugie fakt, iż udostępnione dane zostały przedstawione przez T. S.A. jako dowód w postępowaniu sądowym z powództwa skarżącego i nie były przetwarzane w innych celach.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
647 Sprawy związane z ochroną danych osobowych
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona danych osobowych
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych