Skarga kasacyjna na decyzję SKO w B. w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędzia del. WSA Dorota Apostolidis (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Zientala po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 20 października 2015 r. sygn. akt II SA/Bk 496/15 w sprawie ze skargi D.F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku do ponownego rozpoznania; 2. zasądza od D. F. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 20 października 2015 r., sygn. akt II SA/Bk 996/15, po rozpoznaniu sprawy ze skargi D. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] maja 2015 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej jej wydanie decyzji Prezydenta Miasta B. z dnia [...] marca 2015 r., nr [...], umorzył postępowanie administracyjne w sprawie i zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżącej D. F. kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Zaskarżony wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Decyzją z dnia [...] marca 2015 r., nr [...], wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta B. przez Zastępcę Dyrektora Departamentu Skarbu Urzędu Miejskiego w B., ustalono D. F. jako współwłaścicielce w 3/10 części nieruchomości, stanowiącej działkę nr [...] opłatę adiacencką w kwocie [...] zł z tytułu wzrostu wartości tej nieruchomości, na skutek budowy ul. [...], zrealizowanej w ramach inwestycji polegającej na budowie dróg oznaczonych jako ul. [...] i ul. [...]. W podstawie prawnej decyzji wskazano art. 144, art. 145 ust. 1 i 2, art. 146 ust. 1a i art. 148 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r., poz. 518 z późn. zm. dalej jako u.g.n.) w związku z § 12 ust. 1 uchwały Rady Miasta [...] nr [...] z dnia [...] listopada 2012 r. w sprawie określenia zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż trzy lata lub na czas nieoznaczony (Dz. Urz. Woj. [...]. z 2012 r., poz. [...] z późn. zm.).

D.F. złożyła odwołanie od powyższej decyzji zarzucając wydanie jej bez podstawy prawnej tj. w sytuacji, gdy zamieszczenie § 12 w uchwale z dnia 5 listopada 2012 r. nastąpiło z naruszeniem rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów zdnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej". Zarzuciła też niewskazanie podstawy prawnej upoważnienia dla osoby, która podpisała decyzję, wydanie w stosunku do współwłaścicielek nieruchomości dwóch decyzji o ustaleniu opłaty - zamiast orzeczenie w tym przedmiocie w jednej decyzji, uwzględnienie w operacie nieruchomości, które nie są nieruchomościami podobnymi oraz brak wszechstronnego rozważenia wszystkich okoliczności sprawy.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] maja 2015 r., nr [...] utrzymało w mocy rozstrzygnięcie pierwszo-instancyjne. Kolegium wyjaśniło zasady ustalania wysokości opłat adiacenckich oraz wskazało, że z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika zrealizowanie budowy ulicy [...] na podstawie decyzji z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...], znak [...] zezwalającej na realizację inwestycji oraz stworzenie warunków do korzystania z drogi w dniu [...] grudnia 2012 r., które to okoliczności nie były kwestionowane przez stronę. Dokonując oceny sporządzonego w sprawie przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego operatu szacunkowego z dnia [...] czerwca 2014 r., którym oszacowano wzrost wartości nieruchomości nr [...], o powierzchni [...] ha na kwotę [...] zł Kolegium stwierdziło, że nie znajduje podstaw do jego podważenia. W ocenie organu odwoławczego, biegła rzetelnie wykazała skalę wzrostu wartości przedmiotowej nieruchomości w związku z wybudowaniem dróg (ulicy [...] i ulicy [...]). Operat został sporządzony zgodnie z zasadami szczególnej staranności, w szczególności w zakresie podstaw prawnych dokonanych czynności, rozwiązań merytorycznych, przedstawienia toku obliczeń, wyniku końcowego, zawartych w operacie wniosków oraz ich uzasadnienia. Biegła uwzględniła wszystkie cechy nieruchomości mające wpływ na jej wartość oraz wyjaśniła wybór metody szacowania. Także nieruchomości przyjęte do porównania zachowują cechy określone w § 4 ust. 1 i 3 oraz § 5 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego. Kolegium wskazało też, że opłatę adiacencką ponosi podmiot będący właścicielem nieruchomości w dniu stworzenia warunków podłączenia do infrastruktury, co potwierdza prawidłowość ustalenia opłaty w sprawie niniejszej wobec D. F.

Strona 1/8