Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marek Stojanowski sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz Protokolant asystent sędziego Joanna Zięba-Gula po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. J.-P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 lutego 2015 r. sygn. akt II SA/Sz 571/14 w sprawie ze skargi J. J.-P. na decyzję Rektora Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie odmowy przyjęcia na studia oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 19 lutego 2015 r., II SA/Sz 571/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę J. J.-P. na decyzję Rektora Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie z [...] kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o odmowie przyjęcia na studia.
W uzasadnieniu Sąd podniósł, że Skarżąca domagała się stwierdzenia nieważności decyzji z [...] września 2009 r. na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Zgodnie z tym przepisem, organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa.
Zdaniem skarżącej, w trakcie postępowania rekrutacyjnego na rok akademicki 2009/2010, doszło do złamania przez uczelnię ustalonych wcześniej zasad tego postępowania. Zmieniono bowiem zasady naliczania punktów z jednego z przedmiotów wchodzących w skład postępowania kwalifikacyjnego (fizyka poziom rozszerzony), co jest niezgodne z prawem, a następnie w dniu 27 maja 2009 r. anulowano wcześniej przyjęty przelicznik 1,5 dla matury z fizyki na poziomie rozszerzonym. Ponadto, pomimo limitu przyjęć na rok akademicki 2009/2010, ustalonego uchwałą 72/2008 Senatu Pomorskiej Akademii Medycznej, który wynosił 180 miejsc, na wymieniony rok akademicki przyjęto jedynie 168 studentów. Uchwała przyznawała skarżącej określone prawo podmiotowe (korzystniejszy przelicznik punktów), którego została pozbawiona mocą retrospektywnego działania późniejszej uchwały. Złamanie przez uczelnię ustalonych wcześniej zasad postępowania rekrutacyjnego stanowi naruszenie wyrażonej w art. 2 Konstytucji zasady demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, wynikającej z niej zasady ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa oraz ochrony praw niewadliwie nabytych, jak również prawa do powszechnego i równego dostępu obywateli do wykształcenia. Wobec powyższego, decyzja Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej z [...] września 2009 r. została wydana z rażącym naruszeniem prawa.
Sąd nie podzielił tego stanowiska. Rażące naruszenie prawa jako przyczyna nieważności ma nieostry charakter, jednak w orzecznictwie przyjmuje się, że podstawą stwierdzenia nieważności decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa jest stwierdzenie, że decyzja ta pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią przepisu niebudzącego wątpliwości interpretacyjnych, a nadto, że skutkiem tego naruszenia jest powstanie - w następstwie wydania tej decyzji - sytuacji niemożliwej do zaakceptowania w praworządnym państwie (wyrok NSA z 8 marca 2012 r., I OSK 363/11). W grupie tak określonych podstaw stwierdzenia nieważności decyzji niewątpliwie nie mieści się błędna interpretacja przepisów składających się na podstawę prawną. Nie stanowi także przesłanki nieważności odmienna uchwała Sądu Najwyższego oraz fakt, że decyzja administracyjna sprzeczna jest z ustaleniami innej decyzji. Przesłanka ta może dotyczyć zarówno przepisów materialnych, procesowych, jak i ustrojowych. Podkreśla się jednak, że przypisanie decyzji wady nieważności w przypadku naruszenia przepisów proceduralnych dopuszczalne jest wyłącznie, gdy naruszenie tych przepisów ma charakter rażący i pozostaje w związku z ostatecznym rozstrzygnięciem sprawy. W odniesieniu do tych przepisów można by zatem mówić o rażącym ich naruszeniu wówczas, gdy w sposób niebudzący wątpliwości, a więc oczywisty, nie zastosowano by ich w trakcie prowadzonego postępowania lub zastosowano by je nieprawidłowo (wyrok NSA z 13 września 2007 r., II OSK 1212/06).