Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.), Sędzia NSA Joanna Banasiewicz, Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński, Protokolant starszy asystent sędziego Kamil Buliński, po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 2811/11 w sprawie ze skargi A.N. na orzeczenie dyscyplinarne Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej upomnienia 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A.N. na rzecz Komendanta Głównego Straży Granicznej kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 kwietnia 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 2811/11 oddalił skargę A.N. na orzeczenie dyscyplinarne Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej upomnienia.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
Komendant Główny Straży Granicznej orzeczeniem z dnia [...] października 2011 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 136b ust. 3 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (t. j.: Dz. U. z 2011 r. Nr 116, poz. 675 ze zm.) oraz § 33 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego wobec funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. Nr 118, poz.1015 ze zm.), utrzymał w mocy orzeczenie Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej z dnia [...] września 2011 r. nr [...], wydane na podstawie art. 136 ust. 1 pkt 1 i art. 136b ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy z oraz § 3 ust. 1 pkt 2, § 7 pkt 2 i § 25 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia, którym [...] A.N. - [...], uznano winnym tego, że w dniu [...] marca 2011 r. około godziny [...] w rejonie służbowej odpowiedzialności Placówki SG w [...], pełniąc służbę w składzie patrolu przy wykorzystaniu samochodu służbowego nie dopełnił spoczywających na nim obowiązków służbowych polegających na prowadzeniu obserwacji dróg i rejonu granicy państwa w rejonie znaku granicznego nr [...], bowiem w trakcie ww. służby spał w samochodzie służbowym, czym dopuścił do tego, iż odcinek służbowej odpowiedzialności Placówki SG w [...] pozostał bez właściwego zabezpieczenia, tj. o czyn z art. 135 ust. 2 pkt 4 ustawy o Straży Granicznej, i wymierzono mu karę dyscyplinarną upomnienia.
W uzasadnieniu orzeczenia podał, że w przedmiotowej sprawie postępowanie dyscyplinarne zostało przeprowadzone zgodnie z procedurą określoną w powołanym wyżej rozporządzeniu. Ustalony stan faktyczny znajduje oparcie w zebranym materiale dowodowym, a ocena mocy i wiarygodności dowodów jest zgodna z regułami procedury postępowania dyscyplinarnego. Powołując się na zebrany w sprawie materiał dowodowy, a w szczególności zeznania świadków - [...] wskazał, że w sprawie ustalono, iż w dniu [...] marca 2011 r. w godz. [...] A.N. pełnił służbę w formie patrolu z wykorzystaniem samochodu służbowego w rejonie służbowej odpowiedzialności Placówki SG w [...]. Dowódcą patrolu był [...]. Powierzone im przez kierownika zmiany [...] zadanie służbowe, polegało na prowadzeniu obserwacji dróg i rejonu granicy państwa za pomocą gogli noktowizyjnych oraz nasłuchu na zewnątrz pojazdu. Do treści tego zadania nie zgłosili oni żadnych uwag. Obwiniony [...] A.N. nie dopełnił nałożonych na niego obowiązków służbowych w zakresie właściwego zabezpieczenia granicy państwowej na wskazanym mu odcinku. Przeprowadzona w rejonie pełnionej służby kontrola wykazała, że zarówno on, jak i [...] nie wykonywali zleconych im zadań, gdyż zastano ich w pojeździe służbowym w pozycji półleżącej, przykrytych kurtkami służbowymi. Obwiniony, realizując przydzielone mu obowiązki służbowe prawidłowo, powinien stwierdzić obecność zespołu kontrolującego zanim funkcjonariusze podeszli do samochodu służbowego, zwłaszcza, że czynności te miały polegać na prowadzeniu obserwacji i nasłuchu. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdził winę obwinionego.